Inspiratie

Het avontuur van mijn allereerste boete

Eerste boete ooit

Het gebeurde de eerste week na de Lissabonse citytrip. De vakantie viel iets goedkoper uit dan gedacht, maar hallo, ook weer niet ZO goedkoop dat ik zin had in dit hele gebeuren. Dit hele gebeuren. Als in:

Mijn Allereerste Boete Ooit.

De samenvatting: in de auto, brug is 8 lange minuten open, wachten, nog meer wachten, onderweg naar iets waar ik op tijd wil aankomen, aan het einde van de sliert auto’s die als eerste ein-duh-luk onder het stoplicht door mag rijden, het oranje zien worden, ervoor kiezen om de gok te wagen, al bang zijn dat het licht ondertussen toch al op rood sprong, voor de zekerheid opgelucht dat er geen camera’s te zien zijn, voor het volgende stoplicht weer moeten wachten, politiemotor rijdt langs de auto tot schuin ervoor en doet niets, ik vloek vast wat binnensmonds, politiemotor staat stil voor de auto draait zich om kijkt me aan wijst naar rechts, ik knik, het bordje ‘Politie Volgen’ gaat aan, mensen kijken grijzend mijn richting op, en het eindigt in een zijstraatje waar de agent van zijn motor klimt en ik mijn motor uitzet.

Kak.

Of ik een verklaring wil afgeven. Een verklaring? Ik vertel dat ik niet weet hoe dit werkt en vraag wat hij precies bedoelt. ‘Waarom reed je door rood?’. Ooooh. Zo een verklaring. Heel even vertelt mijn brein me dat ik op de een of andere manier misschien Cystic Fibrosis kan gebruiken. Nee Sarah, dat KAN niet, wie denk je wel niet dat je bent?! Dus ik antwoord iets lames, wat wel soort van waar is maar wat de beste man waarschijnlijk al honderd keer eerder heeft gehoord. Hij is wel lief, trouwens, en lijkt het, zeker nadat hij ziet dat het zeer atypisch gedrag is voor mijn doen, net zo k*t voor mij te vinden als ikzelf. Dat weerhoudt hem er helaas niet van om de bon echt uit te schrijven. (misschien vond ik het toch nog iets k*tter dan hij.)

Het beetje haast wat ik had valt ondertussen in de categorie Veel Te Laat, dus ik ben blij dat ik niet hoef te wachten tot hij klaar is met al het papierwerk. Als ik mijn rijbewijs weer terug heb (en het universum honderd keer heb bedankt dat ik die ook vandaag gewoon bij me had) mag ik vast doorrijden. Met mijn motor alweer aan schiet me te binnen dat ik geen idee heb hoeveel dit me gaat kosten (90 euro misschien?) en vraag ik door het nog open raampje of hij dat soms weet. ‘Ja, dat weet ik wel. Dat is dan 230 euro.’ ‘OMFGLOLFML’, is mijn antwoord. ‘Ja,’ zegt hij terug. ‘Toch een behoorlijke lap geld.’

Wat (niet) te doen na het ontvangen van je allereerste boete?

Van schrik rij ik zonder knipperlicht gebruik weg met 50 km per uur in de bebouwde kom, bedenk me na 2 seconde dat dat dus nièt okee is, neem gas terug, rij een doodlopend straatje in, keer me onhandig om en rij vervolgens de agent nog eens langs, maar dan de goede kant op. Hij geeft geen teken van herkenning maar ik vraag me af of hij me stiekem heel hard aan het uitlachen is in die grote helm van hem.

De rest van de dag ga ik heen en weer tussen depressie over het verlies van zoveel geld door een foutje wat in een nano seconde gemaakt was, en de verbazingwekkend sterk aanwezige gedachte van Wat Zal Het Allemaal ook! Lissabon was goedkoper, vakantiegeld komt eraan, en met wat mazzel krijgen we ook wat terug van de belasting. Als er ooit een goed moment was om tweehonderddertig euro weg te gooien is het nu wel.

Boete rood licht

Ondertussen heb ik ‘m betaald (het kost het arme CJIB 9 euro aan administratie per boete, dan heb ik zelf mijn zaken gelukkig toch beter voor elkaar) en besloot ik om de gebeurtenis af te sluiten met een lijstje.

Wat ik allemaal had kunnen doen met 230 euro:

  • Drie 100 ml of vier 50 ml flesjes van mijn favoriete parfum kopen.
  • 23 Hello Fresh maaltijden eten.
  • 100 koffie verkeerds op een zonnig terras bestellen.
  • 23 kratjes bier in de actie voor Vriend meenemen.
  • Het fornuis waar ons oog op is gevallen eindelijk installeren.
  • Bijna twee derde van mijn eigen risico aflossen.
  • Een Nederlands weekendje weg.
  • Vijftig bossen bloemen in huis halen. Of weg geven.
  • Een hoop van mijn Haarlemse Wishlist wegkruizen.

Wat de pijn van deze boete compenseert:

  • Alle perongelukexpresse verkeersfoutjes van de afgelopen tien jaar waar ik geen boete voor heb ontvangen.
  • De 400 euro die vliegmaatschappij Vueling ons gaf na terugkomst van Lissabon.
  • WAT?! Er is helemaal geen derde punt man, maar laat me dat tweede punt even uitleggen. Op de terugweg van Lissabon naar Amsterdam hadden we vertraging van een solid 7 uur. Omdat er wetten zijn die daar het een en ander over zeggen kregen we na wat uitzoekwerk van reisvriendin Kirsten eigenlijk heel rap die compensatie op onze rekening gestort. Dankjewel leven, echt heel tof van je!

Na het uitbalanceren van deze onverwachtse uitgave èn inkomsten heb ik nu nog honderdeenenzestig euro over. En die kunnen dan mooi weer naar een aantal punten van het eerste lijstje.

Eind goed, al goed. En echt, ik zal het nòòit meer doen. Beloofd.

6 Comments

  • Reply
    Leoni
    11/04/2017 at 6:33 pm

    Hihihi wat een leuk stuk! Wel kut van die boete! Ik rijd best wel vaak door rood (oops), misschien niet meer doen nu ik weet dat me dat 230euro gaat kosten 😱. Sterkte! 😘

    • Reply
      Sarah Smit
      12/04/2017 at 11:01 am

      Oh man, een gewaarschuwd mens telt voor twee! Of hopelijk nog meer, als je dan toch blogt… :p Zo een zonde van het geld! En dank je, haha. Ik denk dat ik het met dit blogje de verwerking mooi heb kunnen afsluiten ;) xxx

  • Reply
    Karlijn
    12/04/2017 at 10:20 pm

    En bedenk je dat een boete voor wildplassen 140 euro is ;) Mijn zusje heeft die ooit gehad omdat ze het na het stappen zo nodig moest plassen en dat op de een of andere manier in de bosjes wilde doen in plaats van de straat uitlopen en thuis naar de wc gaan. Totaal geen nuttige reactie dit ook, maar goed, vergeef me, ik trakteer je op fristi volgende week!

    • Reply
      Sarah Smit
      26/04/2017 at 12:04 pm

      Hahaha, jouw zusje wint Kar, by far!!

  • Reply
    Roos
    13/04/2017 at 1:20 pm

    Damn, dat is inderdaad niet niks! Wel chill dat je geld van de vliegtuigmaatschappij terug kreeg, kon je daar doe boete mee betalen. Waarschijnlijk zou ik het ook niet snappen als een agent ineens over een verklaring begint. Huh, verklaring? Waarvoor? Wat deed ik? Gehehe.

    • Reply
      Sarah Smit
      26/04/2017 at 12:06 pm

      Ja heel chill!! Zoiets wat je normaal van andere lucky people hoort maar nooit bij jezelf gebeurt ^_^ Score! Dat was die zeven uur wachten wel waard. En nee inderdaad, ik dacht moet ik nu een officiele wetboekachtige zin bedenken? ;p

    Leave a Reply