Plog 53: als een rochelende oma

De drieënvijftigste plog, over vrijdag 11 maart 2016! Elke zes dagen een nieuwe plog!

Goedemorgen! Het mist een beetje.

Ik heb geloof ik geen griep meer maar wel erg lastige volle longen. Goede sport dus, dat ochtendwandelingetje. Ik had trouwens voor het eerst Earl Grey gekocht bij de Aldi -gadver!

Vriend en ik bevonden ons onverwachts opeens in een zonnebank gisteravond. Voor het eerst in tweeduizend jaar tijd, en ik zweer dat ik al wat meer kleur en sproetjes op mijn neus heb!

Gister was ook de eerste helft van mijn jaarlijkse uuuiiiitgebreide controle in het ziekenhuis. Er was vier keer bloed nodig waarvan drie keer niet in een keer lukte, dus ik zit onder de junk plekken. Inclusief oude pleister fluf.

Het beest is zo lui vandaag dat ze niet eens opkijkt wanneer ik mijn schoenen en jas aantrek.

Da’s mooi, want het is geen honden uitstapje. Ik ga alleen even op zoek naar een cadeautje.

Allemaal mensen zeggen steeds dat het warmer aan het worden is maar ik zal wel in een paralel universum wonen want…. eh?! Zo koud! En ik doe the walk of shame, of in elk geval mijn eigen versie daarvan. Dat je de hele straat lang alleen maar je ranzige longen uit je lijf hoest en er echt niets tegen kunt doen en half stikt en dat soort gedoe. Hard lopen, langzaam lopen, stil staan om zogenaamd je telefoon te checken; nope! Bovendien vloog er gister een spier uit de bocht tijdens het hoesten. Dat gebeurt wel vaker maar meestal vind ‘ie dan binnen het uur de weg wel terug. Niet dit keer! Dus naast mijn audio kwaliteiten loop ik er ook nog eens als quasimodo bij.

Maar ik heb iets stoers gevonden! Het lijkt me onwaarschijnlijk dat de toekomstige ontvanger mijn plogs leest, dus kan ik dit staaltje lego techniek hier laten zien.

Ik steek mijn hoofd nog heel snel hier even naar binnen. Mijn Marktplaats heet het volgens mij. Heel leuk concept! Iedereen kan hier zijn eigen marktkraampje huren, per week. Veel creatiefs moois van kleine bedrijfjes dus, al zie je dat op deze foto niet zo goed terug.

Er gaat nog een portie kibbeling mee naar huis die ik samen met bruispilwater en paracetamollen naar binnen probeer te werken. Gaat normaal heel goed.

Maar de pijn van mijn onderrug is ondertussen terug te vinden in de hele linker helft van mijn lichaam en ik ben er misselijk van. Kibbeling in de koelkast en ik naar de bank waar YouTube me vergezelt. Ik kijk een hoop interieur filmpjes want een keer in de zoveel tijd moet dat gebeuren. Mr. Kate is heel leuk hiervoor en ik vind haar stijl heel cool! Vooral als je wat naar beneden scrollt bij haar upgeloadde filmpjes vind je series terug als ‘OMG we bought a house’ en ‘Breaking Beige’. Heerlijk.

Waar brengt het piepend beest me nu weer heen?

Ah de Veerplas natuurlijk. Met Ikea aan de ene kant…

… en een paardje aan de andere kant.

De perfecte plek voor vandaag, want het beest rent zich een gat in de dag zonder dat ik er veel voor hoef te doen.

Ook al heb ik wat ze eigenlijk ècht wil.

Ah tooooeeee?

Oke dan beest, go get ‘m.

Ook hier wordt de long-geproduceerde-audio er niet minder op en ik betwijfel ondertussen of het bal gooien wel echt beter is dan lopen. Haha oh jongens echt, wat een dag! Er vliegt ook een drone in de rondte die maar boven mijn hoofd blijft zweven en I can only imagine hoe sexy ik op een eventueel filmpje over dit bankje hang.

We komen allemaal tegelijkertijd thuis!

Ik maak wat Wiener Melange in onze Starbucks koppen en kruip de bank weer op.

Vriend to the rescue! Als ik alleen nog als een verstijfde bejaarde kan bewegen vindt hij na wat ge-masseer hier en daar wat spier knopen. Hij twijfelt of het wel een geschikte plog foto is, maar ik denk dat jullie de opwinding van de verstijfde rug van deze rochelende oma wel kunnen weerstaan. Klopt dat?

Het doet nog niet zoveel maar voor morgen ofzo zal het vast en zeker helpen. Het beest kan trouwens niet achterblijven in deze behandeling. Ze vindt het serieus heerlijk.

Je moet er drie uur op wachten, maar dan heb je ook wat. Wij eten vanavond een heeeeerlijke stew! Hoe dat in het Nederlands heet weet ik niet eens meer maar dat is ook wel het minst belangrijk aan dit verhaal.

Natuurlijk kijken we Elementary erbij.

En daarna New Girl. Een episode, of twee. Of drie. Hee ze zijn maar kort en het is vrijdagavond!

De beste manier om sondevoeding te bereiden is nog steeds vanaf het hoofd.

Snel naar bed! Morgen weer nieuwe kansen voor deze oma. Welterusten!