Boeken

Bieb boeken: Walter Gom + Fakir in Ikea kast

Bieb boeken Walter Gom en Fakir Ikea kast

Dat laatste vakantie filmpje komt eraan! Voor de afwisseling eerst deze boeken post :) Sinds anderhalf jaar heb ik weer een abonnement bij de bibliotheek en het is de perfecte motivatie om meer te lezen. Al staat mijn eigen boekenkast nog vol onaangeraakte bladzijdes; het werkt gewoon beter als je wat uitzoekt met een drie weken limiet. Of zes. Of negen. Twee keer online verlengen, holla girl! Hoe dan ook, het komt erop neer dat die boeken uitgelezen worden. En dat je natuurlijk een gigantische selectie hebt om uit te kiezen!

Ik ga vrijwel nooit naar de bieb met een bepaalde titel in mijn hoofd, dus ik neem vaak wat random boeken mee. Ik denk dat ik onbewust een beetje het idee aanhoud van ééntje waar ik van gehoord heb, één leuk klinkende die ik daar voor het eerst tegenkom, en ééntje die informatief (achtig) slash non-fictie is. Soms moet ik me er doorheen worstelen en andere keren heb ik drie keer achter elkaar de perfecte selectie uitgezocht. Zo ook de afgelopen keer (minus dat informatieve boek)!

De wonderbaarlijke reis van de fakir die vastzat in een Ikea kast

De wonderbaarlijke reis van de fakir die vastzat in een Ikea kast, Romain Puertolas

Dit was het “zag er leuk uit” boek van deze keer. Toevallig heb ik eerder drie keer met een van Romain’s andere boeken in mijn hand gestaan om diezelfde reden, maar had ik uiteindelijk nooit eerder wat van ‘m gelezen. Het verhaal begint vrij licht, met wat grappige, ongebruikelijke gebeurtenissen die net te raar zijn om ze heel serieus te nemen. Ik dacht daarom dat het een makkelijk te lezen boek was die ik zo uit zou hebben. Na zo een 70 bladzijdes verandert dat echter ietsje.

De Fakir komt op zijn gekke reis met zijn wereldvreemde houding allerlei mensen tegen en op dat moment zijn het vluchtelingen. De schrijver blijft in diezelfde grappige, droge, “such is life” manier vertellen, maar raakt steeds serieuzere onderwerpen aan. Dat hij niet ook zijn manier van schrijven opeens dramatischer maakt kan ik wel waarderen. Ik denk dat het niet altijd zwaar en moeilijk hoeft te zijn om goed binnen te komen.

De Indiër besefte dat dit de echte avonturiers van de eenentwintigste eeuw waren. Dat waren niet de blanke solozeilers, met hun boten van honderdduizend euro, hun zeilraces, hun reizen rond de wereld, waar iedereen maling aan had behalve hun reclamesponsors. – blz 81

Naast dat het door middel van de Fakir zijn reis verschillende situaties van de wereld laat zien, zie ik dit boek ook als betoog voor reizen, en dan specifiek solo. Er wordt meerdere malen benoemd dat de ex (want hij verandert van beroep halverwege) fakir beseft hoeveel hij deze paar dagen al meer en mooiere dingen heeft meegemaakt dan in de rest van zijn hele eerdere leven. En dat als zijn neef, die hij mist, mee was geweest, het meeste waarschijnlijk niet was gebeurd. Ook beseft de fakir steeds beter dat hij gelukkiger wordt van geven, in plaats van stelen en alleen voor zichzelf te zorgen. En hoe goed hij het had vergeleken met sommige anderen, al had hij niet het meest luxe leven.

Soms had hij honger gehad, dat wel, en daar had zijn lichaam, meer bepaald zijn snor, de tol voor betaald, want zijn handen had hij altijd voor amputatie kunnen behoeden. Maar een fakir zocht geen spijkers op laag water, toch? Dus waar klaagde hij over? – blz 76

De glorie dagen van Walter Gom

De glorie dagen van Walter Gom, Marcel Vaarmeijer

De glorie dagen van Walter Gom viel in de categorie “wel eens van gehoord”. De samenvatting klonk super leuk; een origineel verhaal en een echte Sarah-schrijfstijl.

Iris is een in Amsterdam wonende twintiger. Ze krijgt een nieuwe bovenbuurman maar heeft dat pas door wanneer hij drie maanden later een appel laat vallen. Denkende dat er een inbreker binnen is gedrongen stormt ze naar boven met de reserve sleutel die ze nog van de vorige bewoner had, en maakt zo voor het eerst kennis met Walter Gom.

Walter Gom is nogal een apart karakter. Hij lijkt te leven met het motto “ik wil u niet tot last zijn”. Hij loopt daarom met kussentjes onder zijn schoenen en spoelt zijn wc maar een keer in de zoveel tijd door vanwege de geluidsoverlast. Zijn moeder lijkt al zijn beslissingen nog voor hem te nemen, al is hij ruim volwassen. Walter wil oorspronkelijk niets van Iris weten, maar dankzij Iris’ doorzettingsvermogen om hem beter te leren kennen en te helpen met zijn geluk worden ze na een tijdje toch close.

Voor zijn hersenbloeding runde mijn vader een tuincentrum. Bloemen en planten waren zijn lust en zijn leven. Het was dan ook geen verrassing dat hij zijn dochters naar bloemen had vernoemd. Als hij chirurg was geweest hadden we waarschijnlijk Milt, Aorta en Niertje geheten. De grootste mislukking van de drie ben ik. Roos en Madelief, die drie en twee jaar ouder zijn, zijn ook mislukt, maar zij trouwden met rijke mannen. Ik trouwde met mezelf en speelde Sneeuwwitje in de Efteling. – blz 37

Iris werkt de laatste acht maanden als secretaresse voor een notaris. Ze is nooit heel succesvol geweest en weet ook niet of ze dat wel nodig vindt. Dit is haar meest volwassen baan ooit. Als de baan als directeurs assistente vrij komt vertelt ze dat aan Walter, die haar overtuigt om ervoor te solliciteren. Zelf denkt Iris geen schijn van kans te hebben want ze werkt er nog niet lang en iedereen wil de baan. Maar dankzij Walter’s adviezen wordt ze aangenomen. Ook helpt hij haar dronken, ongelukkige zus met een schrijvers idee. Daarna hun huismeester met drankprobleem en slechte lever. (Het antwoord daarop bleek een neppe levenseinde dokter en vervolgens een puppy. Dûh.)

Dit was het ongeplande begin van, wat met behulp van Iris’ bevriende collega opgezet werd, hun adviesbureau BIB. Het loopt als een tierelier en groeit ontzettend snel. Ze krijgen allerlei soorten klanten over de vloer waaronder een zeer invloedrijk persoon, wiens advies grote gevolgen heeft.

Wat ik zo mooi vind aan dit boek is dat het heerlijk leest, de grote verhaallijn leuk en origineel is, maar ook dat daar nog een diepere laag onder zit. Iris wordt emotioneel volwassener en krijgt wat inzichten over haar eerdere leven. Walter Gom kruipt voor het eerst ooit uit zijn comfort zone. En samen maken ze zo op hun eigen manier allerlei ontwikkelingen door. Dit is niet altijd even duidelijk te lezen, maar juist daar hou ik van. In het echte leven zijn grote ontwikkelingen meestal ook niet duidelijk opgeschreven.

Walter had zijn wintermantel aan en zwarte suède handschoenen. Ondanks de kou droeg hij geen muts. ‘Ik wil de wind in mijn haren voelen,’ zei hij, ‘de wind door mijn haren.’ Ik droeg wel een muts en had een reservemuts in mijn jaszak gestopt voor als Walter geen wind meer door zijn haren wilde voelen. – blz 292

Aanraders?

Omdat ik zo een fan ben van Walter Gom is het moeilijk om toe te geven, maar het einde vond ik ietwat zwak. Misschien denk jij daar wel anders over; ik raad je aan om het uit te gaan vinden! Ik vond het mijn leestijd meer dan waard en had vaak een big smile op mijn smoel.

Ook ben ik blij om de Fakir in de Ikea kast gelezen te hebben, maar dat is wel een boek waar je zin in moet hebben. Het type humor moet je liggen en je moet tegen de mix van nuchter met serieus kunnen. Verder denk ik wel dat het vermakelijk is en er wat wijze lessen uit te halen zijn, dus als je nu nieuwsgierig bent; zeker doen!

Ik ben ondertussen alweer bezig met mijn volgende bieb stapeltje. Eindelijk begonnen in dat oh zo bekende verhaal over die 100 jarige man die uit zijn raam klom, weet je wel. So far so good, al moet ik hierna denk ik weer even een wat lezen zonder die droge tone of voice. Misschien een van deze, die ik tijdens mijn vorige bezoekje zag staan?

Bieb boeken Walter Gom

Ben jij ook aan het lezen? Wat is je meest recente, beste boek? Xx

No Comments

Leave a Reply