Inspiratie

Vandaag is dit blog 15 jaar oud!!

Blog 15 jaar oud

Oké, niet precies vandaag, grapje, want die deadline haalde ik niet met mijn nog altijd anti-perfecte planning skills. Maar deze week is dit blog 15 jaar oud! Plaatste ik mijn allereerste blogpost ooit. Wat een tijd! Dit is volgens mij voor het eerst dat ik me eens realiseer dat het dit blog’s verjaardag is, en meteen een mooie ook. Vijftien jaar oud op vijftien juli.

Een mooi moment om eens terug te kijken wat er hier in die jaren allemaal gebeurd is.

Klaar voor een trip down memory lane?

Zweden Sigtuna 15 jaar

Jaar 1, au pair in Zweden

Ik startte dit blog in juli 2005 omdat ik, op mijn zeventiende meteen na de HAVO, als au pair naar Zweden verhuisde. Mijn eerste blogpost ooit ging dan ook over wat me ongeveer stond te verwachten. Het was het begin van vele, véle, paragraaf-loze, ongecensureerde mega verhalen vol grammaticafouten. Maar het enthousiasme sprong er vanaf! En hee, wat is een leven zonder passie?

Mijn derde blogpost ooit, nog voor de verhuizing, ging over de ziekenhuisopname die onverwachts nog even langskwam. Dit was pas de tweede in heel mijn leven, naast wel altijd al regelmatige bezoekjes aan het medisch team en eeuwige medicatie. Gelukkig bleef mijn gezondheid stabiel in het jaar wat volgde en kon ik tien maanden voor drie kindjes zorgen, in een dorp niet ver van Stockholm. Ik schreef onder andere over poepluiers, het zwembad en de struggle van de dagelijkse openbaar vervoer actie met drie koppige kindjes.

Zweden Sigtuna winter 15 jaar

Jaar 2, Zweedse school, samenwonen en terug naar Nederland

Halverwege deze tijd ontmoette ik mijn ex, toen dus vriend. Ja, het is ongelofelijk, maar voor Shane waren er anderen?! Ik trok bij desbetreffende dude in en begon aan de Folkshögskola, een soort middelbare school programma. In het Zweeds, want dat had ik het jaar daarvoor geleerd. Begin april 2007 eindigde de relatie, verhuisde ik terug naar Nederland en werkte ik kort even heel veel voor een… callcenter. Yikes, sorry nog daarvoor.

Paleochora Kreta blog 15 jaar

Jaar 3, au pair op Kreta, op kamers in Amsterdam en HAVO afronden

Maar het kriebelde nog te veel om in Nederland blijven. Ik was eigenlijk niet van plan nog eens au pair te zijn. Toch vloog ik opeens naar Kreta om die zomer bij een nog nooit eerder ontmoet Brits gezin te gaan wonen en werken. Ik zorgde voor een vijfjarige tweeling en er was veel strand, feest en nieuwe mensen. Alles bij elkaar een geweldige ervaring. En! Dit is wanneer Shane mijn leven in wandelde.

Hierna woonde ik eerst even bij mijn moeder in Amstelveen, daarna verhuisde ik naar een studiootje op de derde verdieping van een prachtig Amsterdams huis naast het Vondelpark. Ik hoefde maar weinig huur te betalen in ruil voor wat wekelijkse uren kinderen slash boodschap slash kook hulp. Ik hield mezelf daarnaast bezig met baantjes in lunchcafé’s, beginsels van modellenwerk, en ging een jaartje terug naar school voor de rest van mijn HAVO deelcertificaten. Want in ziekenhuis met oorspronkelijke examentijd.

Met Shane bleef ik, zoals we vandaag de dag natuurlijk al weten, in contact. We vlogen heen en weer tussen Amsterdam en waar hij dan ook was in Zuid Europa. Of last minute tien dagen Australië. Na terugkeer daarvan een retour ziekenhuis, maar wat was het super leuk.

Suriname blog 15 jaar

Jaar 4, vakantie in Suriname en campervan in Australië

In dit vierde blogjaar vond er een familievakantie naar Suriname plaats. Haalde ik mijn rijbewijs. Net op het nippertje want na veel gedoe en wachten kreeg ik mijn visum voor een jaar Australië binnen, om daar met Shane te zijn. We kochten een campervan om in te wonen en reizen, dus het was wel handig dat ik ook mocht rijden!

Australie blog 15 jaar

Na eerst een tijd bij zijn familie te zijn geweest, reden we langs Canberra, The Great Ocean Road, via de oostkust naar Sydney. Daar bleven we een paar maanden om te werken. Shane onderhield mooie bootjes in de haven en ik stond achter de bar in een nachtclub. De eerste en enige plek waar ik ooit ben ontslagen, trouwens!

Superjacht Nice blog 15

Jaar 5, werken op een superjacht, couchsurfen in Parijs en modellen leven in Kaapstad

Eenmaal in Noord Australië kregen we het aanbod om op een superjacht in Zuid Europa te komen werken, als First Mate en stewardess, wat we besloten te doen. Ik hield in deze tijd een pauze van bloggen dus helaas zijn er van dit jaar verder geen posts om naar te linken.

Snel samengevat werkte ik zo een drie maanden op het jacht. Toen ik ontslag nam bleef Shane om het seizoen af te maken. Ik ging een maand couchsurfen in Parijs, zocht Shane op bij de boot in Turkije, vloog naar Kaapstad om daar twee maanden the model life te leven, en werkte een paar maanden in een fancy kledingzaak in Amsterdam.

Ios Griekenland blog 15

Jaar 6, watersport werk op Ios en terug naar Amsterdam

Aan het begin van het zomerseizoen kochten Shane en ik een oude Suzuki Vitara en reden daarmee naar Griekenland. De ferry bracht ons naar het eilandje Ios, alwaar we vier maanden voor een watersport bedrijfje op het strand Manganari werkten. Eenmaal terug in Nederland trok ik in in een gedeeld appartement in Amstelveen en vertrok Shane al snel weer naar het superjacht. Een aantal maanden werkte ik veel in toen net geopend restaurant Mazzo, en voor Models At Work.

Toen Shane terug in het land was verhuisden we naar een studiootje in Amsterdam Oost en was ik bezig met de aanmelding voor de studie Fashion & Branding op het AMFI. Na alle intake opdrachten en gesprekken hoorde ik op de terugweg van een roadtrip naar Zweden dat ik was aangenomen!

AMFI blog 15 jaar

Jaar 7, Fashion and Branding op het AMFI

En zo begon ik na jaren ronddartelen weer aan een studie. Hard werken, met soms veel frustratie. Maar wel helemaal op mijn plek, nog meer dan verwacht. Als bijbaantje werkte ik ondertussen als receptioniste voor Toni&Guy. Modellenwerk en horeca waren helaas teveel geworden erbij. Shane werkte als kapitein op mooie ouderwetse grachtenbootjes, waar ik soms ook op hielp als hostess.

Qua gezondheid deed ik een experimentje als in, niemand vertellen dat ik CF had. Al deze jaren had ik gemiddeld elke 1 à 2 jaar een ziekenhuisopname, met tussendoor minder ernstige longontstekingen die met extra pillen opgelost werden. En dus was iedereen vrij verward toen ik ook dit jaar rond kerst, na nog een verhuizing plus een bezoekje aan Australië, opeens even weg bleef en met een PICC lijn in mijn arm terug kwam.

Superjacht blog 15

Jaar 8, all over the place en een klaplong

De laatste maanden van dit studiejaar was ik er helemaal klaar mee. Ik was super blij om het meegemaakt te hebben maar het was de energie en stress niet waard. Mijn gezondheid ging niet super, Shane kreeg zijn visum maar niet binnen, het was altijd slecht weer en gewoon een algemene struggle. Ik bleef om mijn propedeuse te halen en that was that.

De maanden daarna waren van alles wat. We konden een aantal maanden komen werken op “ons” oude superjacht wat voor onderhoud in Friesland lag. Daarna hielpen we mee met een lange charter op de Middellandse zee, op een groter superjacht van dezelfde eigenaar. Na een korte vakantie in Zuid Frankrijk, Nederland en Berlijn vertrokken we naar Valencia voor weer dat eerste superjacht. Na wat maanden daar gewerkt te hebben ging Shane naar Australië en zou ik na een weekje Nederland twee maanden in Montreal en New York doorbrengen. Maar de CF hel brak een beetje los.

Een klaplong, een plaksessie, nog een klaplong, en een operatie. Het herstel van dit alles viel me tegen. Ook wisten Shane en ik samen niet goed meer wat we moesten doen. Waar konden we wonen waar we allebei blij, gezond en legaal waren? We wisten het even niet. En dus besloten we een tijdje together apart te leven. In de hoop ondertussen het antwoord te vinden. Na wat house-hoppen trok(ken) ik/we in in een appartement in Haarlem.

Sondevoeding blog 15

Jaar 9, papa weg, sondevoeding en zuurstof

Dit was geen makkelijk jaar. Mijn vader overleed na heel lang ziek zijn. Zelf werd ik tijdens zijn laatste week leven zo ziek dat ik niet bij hem kon blijven en weer opgenomen moest worden. Niet lang daarna stemde ik eindelijk toe met het plaatsen van een PEG sonde, om nachtelijke sondevoeding te starten. Ik had eindelijk een Wajong uitkering aangevraagd en deed hard mijn best om mijn leven op een nieuwe realistische manier in te richten.

Tussen alle ziekenhuisopnames door vonden er nog wel twee reisjes naar welbekende plekken plaats. Berlijn en daarna Paleochora, waar Shane me ten huwelijk vroeg. Een bruiloft moet overigens nog steeds uitgevoerd worden, je hebt niets gemist. Het jaar hiervoor begon ik met fysiotherapie en nu kreeg ik daar zuurstof bij. Als laatste nieuwtje van dit jaar een mooie; Shane kreeg eindelijk zijn verblijfsvergunning en kwam bij me wonen in Haarlem!

Boomer adoptie blog 15

Jaar 10, de nieuwe CF lifestyle en Het Beest

Fijn met Shane in hetzelfde land en huis, zelf iets meer mijn plek gevonden in de nieuwe lifestyle. Hier en daar een infuuskuur thuis of ziekenhuisopname. Met zusjelief bracht ik wat dagen door in Parijs, met vriendlief wat korte Nederlandse weekend tripjes. En tuinieren werd een ding!

Na wat twijfel startte ik de thuisstudie Assistent Makelaardij. Vond het geweldig, al ligt hij nu, jaren later, nog voor meer dan driekwart onafgemaakt op me te wachten. Wel serieus weer zin in. En ik begon bij De Voorlees Expres. Bij een net hierheen geïmmigreerd gezin las ik elke week voor als vrijwilligster. Ook besefte ik dat ik afgelopen jaar(en) maar heel weinig had geblogd en begon ik dat weer een stuk meer te doen. Met oa boekverslagen en terugkerende thema’s en plogs!

OMG, en dit is het jaar dat we Het Beest adopteerden!! Boomer kwam vanuit een Utrechts asiel bij ons wonen.

Paros blog 15

Jaar 11, fotoproject, doorlopend CF leven en reisjes

Het jaar waarin we eindelijk vaker op Shane’s bootje Gezza begonnen te varen. Ik schreef over het fotoproject van Patrick en mij, Breathless. Daar zijn we nog steeds mee bezig, ja ja! We vlogen naar ons bekende Griekse eilandje Ios en daarna een aantal dagen Paros. Wat een geweldige plek! Voor het eerst inclusief zuurstof machine. Ook kreeg dit blog eindelijk een welverdiende eigen Facebook Pagina.

Ik schreef voor het eerst over orgaandonatie. Ging nog eens in een ziekenhuis liggen. Maakte mijn allereerste vlog. Waarna ik nog eentje maakte van een lang weekend Berlijn, en eentje van Australische schoonfamilie die voor het allereerst hier heen kwam, plus het gezamenlijke reisje naar Wenen. Die ging de geschiedenis in als longbloedingvakantie dus vanaf Schiphol door naar het ziekenhuis. Alwaar ik mijn eerste embolisatie meemaakte. Ondertussen liep project moestuin gestaag door.

Lissabon blog 15

Jaar 12, verhuizen en citytrip Lissabon

Alles liep een beetje door zoals het liep. We moesten het appartement uit waar we drie jaar hadden gewoond. Vonden gelukkig net op tijd een nieuw huis. Van de verhuizing kwam er ook weer een vlog. Ik blogte dit jaar weer wat minder, na twee enthousiastere jaren.

Het reisje ging dit keer naar het geweldige Lissabon. De primeur naar mijn allereerste boete ooit. En na een jaar geen opnames mocht ik toch weer een review over het ziekenhuis schrijven.

Korfoe blog 15

Jaar 13, docu Buiten Adem, een ebike, Terschelling en Korfoe

De documentaire Buiten Adem waar ik aan mee deed werd na de premiere in bioscoop, uitgezonden op TV en daarna op 2doc.nl geplaatst! Daar is ‘ie nog steeds te zien. Het wordt eentonig, maar natuurlijk waren er weer wat ziekenhuis acties. Er werd een elektrische fiets toegevoegd aan ons huishouden, wat een vrijheid gaf/geeft dat ding!

Met vriendlief en Het Beest bracht ik wat dagen door op Terschelling. Na knetterziek geweest te zijn knapte ik verbazingwekkend goed op en konden we met een relatief goed lijf op vakantie naar Korfoe.

Jaar 14, nog zieker, op de wachtlijst en naar Berlijn

Dit blogjaar begon met een ziekenhuis vlog, wat posts over alle emoties rond deze tijd, moeilijk moeilijk, nog een embolisatie na wat longbloedingen. Over naar full time zuurstof gebruik, een lange opname met de griep van hel, en door naar Utrecht voor de screening voor een eventuele dubbele longtransplantatie.

Gelukkig werd ik goedgekeurd voor op de wachtlijst! En na wat werk op “actief” en dus echt transplantabel daarop geplaatst. Tussen die twee stappen in reden we nog voor een paar dagen naar Berlijn, als laatste buitenland moment.

Transplantatie blog 15

Jaar 15, triple twijfel en transplantatie

Tsja, ik hoef het eigenlijk niet meer te noemen, maar er vonden nog meer ziekenhuisopnames plaats. Mijn plekje op de wachtlijst ging een paar keer omhoog bij het her-bepalen van de score daarvoor. Ik liet een grote tattoo erbij zetten op mijn rechterarm, die ik nog steeds awesome vind. Ook was het het tijdperk van de mega twijfel over wel of niet wachten op het “triple” medicijn.

Heel snel nadat ik daar nog wat over plaatste hier kreeg ik… de oproep voor mijn donorlongen. Ik kon nauwelijks geloven dat ik maar zeven maanden heb hoeven wachten, en dat het bij de eerste oproep meteen ook echt doorging. Er staan hier natuurlijk wat recente blogposts over dit alles. En de laatste was een beetje een samenvatting van wat er gezondheidswijze is gebeurd, het half jaar daarop volgend.

Jullie Vijftien jaar oud

Jullie <3

… zijn geweldig!! Er lezen hier gemiddeld zo een 1500 mensen per maand mee. Wat meer als ik vaker wat online zet. En dat zijn allerlei verschillende soorten mensen. Sommige nog van het reis tijdperk, of van ex- werk of studie. Maar veel nu ook vanwege Cystic Fibrosis en transplantatie natuurlijk. Dat ik tijdens het terug kijken door mijn eerste blogposts hier al comments zag staan van mensen die er nog steeds zijn vind ik echt zo leuk, en een eer!

Dit blog heeft me dierbare online contacten gebracht en zelfs goede vriendschappen in real life. Ook gaf het me openingen naar baantjes, reisbestemmingen, Amsterdamse appartementen, en aanmoediging of advies tijdens lastige medische situaties. Bovenal is het altijd een geweldige manier geweest om in contact te blijven met de buitenwereld. Of dat nou was omdat ik in een ander land woonde, of nauwelijks mijn Nederlandse huis meer uit kwam.

Super bedankt voor alle liefde, betrokkenheid en inspiratie die jullie hier achterlaten. Ik hoop dat we nog minstens 15 jaar erbij mee kunnen maken met z’n allen! Op naar nieuwe avonturen.

Dikke kus en veel liefs, Sarah

2 Comments

  • Reply
    Karlijn
    20/07/2020 at 8:53 am

    Kijk, dit zijn nog eens dingen die gevierd moeten worden. VIJFTIEN JAAR! Je wordt oud Saar <3 XXX

    • Reply
      Sarah Smit
      20/07/2020 at 5:22 pm

      Maar… als ik oud word, dan word jij dat ook! Wat een feest ^_^ Lieeefdeeeee! X

    Leave a Reply