Cystic Fibrosis Inspiratie

Fotoproject: Breathless

Je denkt misschien wel dat er hier elke week een fotoproject gaande is, maar dit keer heb ik het over een Echte. Met een fotograaf en een concept en uitgestrekt over een lange tijd. Het begon in de zomer van 2013, toen Patrick mijn ziekenhuiskamer binnen liep met een zwevende get-well-soon ballon en een idee…


Patrick project sarah shane op bank

Patrick vertelde me dat hij iets had bedacht wat een mooi en rauw project zou kunnen zijn. Hij vroeg me of ik het misschien wat vond om mijn leven vast te laten leggen door hem. Mocht hij mij volgen, tijdens moeilijke maar ook leuke momenten? Na samen wat gebrainstormd te hebben over de mogelijkheden dacht ik, ja. Dat mocht hij wel.

Patrick project Sarah PEG sonde

Maar wie is deze Patrick?! Hoe ken ik hem? En waarom vroeg hij mij dit? Dat zal ik je vertellen. Patrick en ik hebben elkaar in 2008 tijdens een shoot ontmoet toen hij de creative director van Playboy was en ik, well, het naakte object van het team. We hebben daarna een tijd maar weinig contact gehad, tot Patrick zelf ook besloot om foto’s te gaan maken in plaats van ze alleen te dirigeren. Via de fotograaf van eerder genoemde shoot, waar ik wel nog veel contact mee had, spraken we af dat ik voor de lens ging staan bij een van Patricks eerste eigen shoots. We hebben minstens net zo lang gepraat als geshoot en hij hoorde voor het eerst van mijn Cystic Fibrosis, wat ik toen meestal nog goed kon verstoppen. De shoot werd gepubliceerd in de Amerikaanse Playboy en ons eerder zuinige contact transformeerde zich in een vriendschap.

Patrick project Sarah Shane met Fysiotherapeute

Patrick project Sarah Shane ziekenhuis hand op hoofd

En zo begon het. Al snel na het eerste gesprek over dit project gingen we van start. Dat was natuurlijk best wel raar, voor ons allebei. We besloten dat alles zo eerlijk mogelijk moest zijn, dus we dachten dat we gewoon maar wat tijd met elkaar door moesten brengen waarin Patrick regelmatig het moment vastlegde. Dat voelde minst gezegd vrij onnatuurlijk! Daarnaast had ik in het eerste gesprek hierover aangegeven dat ik het mensen niet snel laat weten als het niet zo goed met me gaat, laat staan als ik weet dat ze foto’s komen maken. Patrick zou dus op random, onaangekondigde momenten langs moeten komen om die eerlijkheid erin te houden. En dat deed ‘ie. Gosh, wat heb ik me daarvoor af en toe voor m’n hoofd geslagen. Maar tegelijkertijd weet ik nog steeds dat het de enige manier is voor een compleet beeld en ben ik blij dat Patrick dat zo in alle awkwardness is blijven doen. Dat betekent dat hij soms tijdens de vijf minuten na een klysma aanklopt, of op momenten waarin ik het liefst iedereen die bij me in de buurt komt zijn hoofd eraf bijt. Daarnaast is hij er echter ook bij op de momenten waarop ik blij ronddartel in mijn zonnige tuin met Shane, of wanneer ik mijn nieuwste tattoo laat zetten.

Patrick Project Sarah hangmat tuin

Patrick project Sarah tattoo

Niet alleen moesten Patrick en ik wennen aan deze documentaire fotostijl; ook voor mijn vrienden en familie, en de artsen en verpleegkundigen in het ziekenhuis is het iets nieuws. Mijn vaste team weet er ondertussen alles van af, maar als ik met mijn twee mannen de longfunctie of MDL afdeling oploop levert dat best wat vragende blikken op. En wat te denken van Shane? Die arme man is ondertussen zo vaak voor een camera gesleept door/voor mij. Maar ook hij denkt mee over hoe we hier iets moois van kunnen maken en beschouwd Patrick nu ook als een goede vriend. Daarnaast heeft er een mooie ontwikkeling plaatsgevonden. Want wat Patrick ook al op zijn website heeft staan; deze foto’s gaan niet alleen meer over een chronische ziekte. Ze gaan minstens net zo veel over onvoorwaardelijke liefde.

Patrick project Sarah Shane ziekenhuisgang

Patrick project Sarah trouwboek

Waarom doe ik dit? Ik moet toegeven dat mijn eerste reden verveling en toekomst stress was. Toen we dit begonnen lag sinds een half jaar mijn leven redelijk overhoop en een week voor dit besluit zei ik nog tegen iemand dat ik zeker wist dat er iets voorbij zou komen wat bedoelt zou zijn voor mij. Ik zag dit project in de eerste instantie als dat iets. Maar al snel zag ik in dat we aan iets groots werken, iets waar ik graag deel van wil zijn voor veel meer redenen dan die eerste. We werken aan awareness, begrip en vereeuwiging. Daarnaast en niet minst belangrijk, zien Patrick en zijn camera de dingen zoals ze zijn en vertrouw ik hem daarmee. Of het nou confronterend, eng, lelijk of prachtig is; het is echt en daarom mooi. We zijn van het fysiek naar emotioneel bloot vastleggen gegaan. Drie keer raden welke naakter aanvoelt.

Patrick project Sarah infuus ziekenhuis

Na twee jaar ermee bezig te zijn geweest en met nog vele jaren die er aan toe zullen worden gevoegd, was het nu wel tijd om het verhaal de wereld in te sturen. Het archief bezit al honderden zo niet duizenden foto’s waarvan we een handje vol hebben uitgekozen om hierbij te plaatsen. Een eind- datum of gebeurtenis hebben we nog niet. Daar zijn heel wat opties voor, maar de èèn is te cliché en de ander te saai. We gaan door tot we stoppen. Het uiteindelijke resultaat zal een fotoboek worden, zo een mooie voor op je koffietafel. Waarvan, je raadt het niet, de opbrengst naar onderzoek voor CF zal gaan.

Patrick project Sarah Shane hug in ziekenhuis


For a shortened English version of this story and for more of Patrick’s work, visit his website www.patvandam.com

29 Comments

  • Reply
    Annie
    03/08/2015 at 10:19 am

    Er biggelt een traan over mn wang lief! Wat puur en hele hele intense fotos naar mijn mening. Trots op jou, altijd! ♡

  • Reply
    Judy
    03/08/2015 at 10:28 am

    WOOW! Prachtig lieverd <3

  • Reply
    Denise
    03/08/2015 at 10:35 am

    Wauw Sarah ontzettend mooi!
    Wat een mooie foto’s en betekenis en verhaal. Dat snakt naar meer!
    De foto’s raken me, zien en voelen zo bekend.
    Super mooi om jou leven vast te leggen en te delen, voor al voor aan de koffie tafel!
    X

  • Reply
    itty
    03/08/2015 at 11:01 am

    Lieve mooie sarah, shane en boomer😍 ik kan niet wachten op dit boek!

  • Reply
    Bowe
    03/08/2015 at 1:42 pm

    “We zijn van het fysiek naar emotioneel bloot vastleggen gegaan. Drie keer raden welke naakter aanvoelt.”

    Prachtige zin Saar!

  • Reply
    Sandy
    03/08/2015 at 2:27 pm

    Damn. Ik moest halverwege al janken. Kwam nogal binnen (CF, de liefde) en zat nota bene in het AMC. Dus nu pas verder gelezen. Wat een mooi project, prachtige foto’s. X!

  • Reply
    Kirsten
    03/08/2015 at 3:01 pm

    Topper die je bent

  • Reply
    Jannie
    03/08/2015 at 3:15 pm

    Waaauuuuwww heel mooi! Wat een gaaf project!

  • Reply
    Jesse Nederlof
    03/08/2015 at 5:21 pm

    Als hobby fotograaf kan ik alleen zeggen, prachtig! Ik hoop dat er nog vele bijzondere foto’s mogen volgen :-)

  • Reply
    Hans Blom
    03/08/2015 at 6:03 pm

    Wat jij van jezelf nu durft te laten zien is wat mensen moeten zien,je durft “het” te laten zien!(wow)

  • Reply
    Florine
    03/08/2015 at 7:44 pm

    Wauw

  • Reply
    Fred
    03/08/2015 at 8:14 pm

    Hartstikke mooi Saar! (en Shane)
    Knap van jullie.
    xx Fred

  • Reply
    Ben
    03/08/2015 at 8:49 pm

    Goed gedaan Sarah,

    Confronterend en herkenbaar.
    Erg moedig van je!
    Volgende keer in het AMC, zal ik zeker aan je denken.

  • Reply
    Kim
    04/08/2015 at 5:32 am

    Heel mooi en heel stoer van jullie beiden!! xxx

  • Reply
    Judith
    04/08/2015 at 8:10 am

    Wat een mooie foto’s, die komen wel binnen zeg! Heel gaaf & knap dat je toe hebt gezegd, lijkt me toch erg confronteren. Maar wat wordt het een prachtig project! Bij deze reserveer ik alvast een boek ;). Xx

  • Reply
    mirella gudde
    05/08/2015 at 2:29 pm

    Wow, wat mooi zeg de foto’s, het verhaal, het pure, de kracht. Respect dat je dit doet, ik ben enorm benieuwd naar het eindresultaat!

  • Reply
    Chantal
    05/08/2015 at 7:29 pm

    Hoi Sara, wat een mooi verhaal. Ik werk op de long in het emc en ben lid van skate4air dus ken veel mensen met cf en hun familie. Dit initiatief zal zeker voor veel mensen meer inzicht geven in de ziekte.
    Ga zo door👍

  • Reply
    Marjolein
    05/08/2015 at 8:47 pm

    Wat ontzettend mooi zeg…..
    Gedurfd en zo eerlijk. Respect!
    Een traan biggelt over mijn wang….
    #trotsemamavaneenmoppievan5metCF

  • Reply
    Frank Keijzers
    06/08/2015 at 12:00 pm

    Knap en indrukwekkend. ..ga het boek zeker aanschaffen

    Gr.Frank….vader van zoon van 22 met CF

  • Reply
    Sarah
    06/08/2015 at 12:59 pm

    Ontzettend bedankt voor de aanmoedigende, warme en persoonlijke reacties! We zijn heel erg blij dat het project zo goed wordt ontvangen.
    Veel liefs, Sarah en Patrick

  • Reply
    Itske
    06/08/2015 at 4:40 pm

    Mooi, ontroerend,strijdlust, herkenning…
    Bewonder jullie openheid en kracht!
    Groetjes vanuit kuuroord😉 EMC Sophia.

  • Reply
    Ingrid
    09/08/2015 at 6:41 pm

    Wow Sarah! Via Jose de M. (Eindhoven) hoorde ik je radio-interview… en zo kwam ik hier terecht. Diep onder de indruk, kan ik je zeggen! Wat een kanjer ben je toch!

  • Reply
    Patricia
    15/08/2015 at 8:14 pm

    Wow, wat intens heftig mooi en gedurfd!
    (Een cf mama)

  • Reply
    Bregje
    04/08/2016 at 9:56 am

    Wauw Sarah, ik ben er even stil van! Wat een bijzonder project en prachtige foto’s!!

    • Reply
      Sarah Smit
      04/08/2016 at 10:36 am

      Dankje voor je mooie reactie Bregje!! Blij dat het je raakt. X

  • Reply
    Veerle
    04/08/2016 at 10:02 am

    Wauw, dit is echt prachtig! Ik heb echt een paar minuten gekeken naar een aantal foto’s hiertussen, echt heel erg mooi. En knap van jullie!

    • Reply
      Sarah Smit
      04/08/2016 at 10:33 am

      Vind het bijzonder dat het zo binnenkomt bij je! Dankje voor je lieve reactie Veerle! x

  • Reply
    Josine
    06/08/2016 at 10:29 pm

    Hi Sarah, ik ontdek net je blog.
    Wat een prachtig project. Knap dat je dit durft vast te leggen, dat zal moeilijker zijn dan het lijkt. Mooi geschreven, erg puur.

    Liefs Josine

    • Reply
      Sarah Smit
      07/08/2016 at 10:07 am

      Erg lief van je, Josine. Het was inderdaad nogal wennen, en soms nog steeds. Als mijn lijf zich rustiger houdt, is dit project over het algemeen ook wat rustiger. En dat is soms wel fijn ^_^ Maar het is me tegelijkertijd veel waard, evenals de vriendschap met Mr. Fotograaf! Liefs terug x

    Leave a Reply