Huis & Tuin

We hebben een huis!!

nieuw huis haarlemOp mijn Facebook profiel had ik het al rond geroepen, maar ik besefte net pas dat jùllie, mijn liefste bloglezertjes, het nog niet hadden gehoord. We hebben een huis gevonden!! Eentje die eerst aan onze neus voorbij leek te gaan, toen opeens toch voor ons was, en waar we super blij mee zijn.

Allereerst: super duper bedankt voor het delen van mijn help-woning-nodig-wat-een-stress pagina en al het FB taggen bij mogelijke opties. Uiteindelijk hebben we onze nieuwe woning via de vrije sector van woningcorporatie Ymere gevonden, maar jullie hebben zonder twijfel onze huizen-vind-karma vergroot! Precies een week geleden kreeg ik een telefoontje van Ymere. Vol verwachting nam ik op, want ik had een paar dagen daarvoor een huis gezien wat we heel graag wilden huren. Iets aan de dure kant, maar in dezelfde buurt en mooi en alles. Wat bleek? Dit telefoontje bracht inderdaad het heerlijke nieuws van een huis voor ons, maar niet die we net hadden bezichtigd. Het ging om de allereerste woning waar we langs waren geweest, bijna een maand geleden. Een huisje waar we ons allebei erg thuis voelde, in de tokkie buurt van hartje Haarlem. Dikke vette prima. Of wat zeg ik, geweldig! Degene die ervoor was ingeloot kwam na al die weken niet door de final checks heen en dus werden wij als tweede gebeld. YES!

Ik mocht Vriend even opbellen om te overleggen en al snel hingen we beiden als gillende tienermeisjes aan de telefoon. Snel de desbetreffende makelaar terug gemaild, van wie ik ondertussen een bevestigingsmailtje in mijn inbox had. We hadden al veel documenten aangeleverd maar moesten nog een aantal toevoegen. Gelukkig had ik de meeste al klaarliggen voor wat open dagen die eraan kwamen in appartementen in Geuzenveld die een belachelijke hoeveelheid papierwerk vereisten, en moesten we alleen nog een uittreksel bij de Gemeente halen. Daar hadden Vriend en ik de volgende ochtend allebei tijd voor. Vriend daarna terug naar werk, ik weer terug naar de scanner en zo snel mogelijk alles naar de makelaar gemaild. Binnen een uur belde ze me met het nieuws dat de woning voor ons was. OMG wat een opluchting!

Sindsdien ben ik vooral heel blij en moe, haha. Na anderhalve maand van constant zoekwerk, regelen, bellen, bezichtigen, mailen, documenten bij elkaar schrapen, rekensommetjes maken, handtekeningen vragen, etc. En dan opeens in anderhalve dag is het gewoon gedaan! Dus ik denk dat de moeheid vooral komt van het loslaten van de stress, en tegelijkertijd van de wetenschap van wat nog komen gaat. Het inpakken, de verhuizing zelf, en het klussen in het nieuwe huis…

We willen namelijk de muren beneden en langs de trap (we hebben een trap, wow!) gaan stucen, want die hebben nu van die viezige scherpe pukkeltjes structuur. Vriend heeft dit nog nooit gedaan maar wil het zelf proberen. Gelukkig heeft een vriendin haar man met enige ervaring al aan ons uitgeleend. Of hij dit zelf al weet is de vraag, maar we gaan zo maar eens een datum inplannen. Dat is een grappig fenomeen trouwens, en misschien herkenbaar voor andere vrouwen onder ons? Wanneer we gaan verhuizen, verbouwen, klussen, enzovoorts, bieden alle vriendinnen meteen hulp aan. Van hun manlief, wel te verstaan. ‘Als je nog iets nodig hebt, roepen he? Vindt *naam man* helemaal niet erg om te doen!’ Toegegeven, daar achteraan wordt dan ook nog wel gezegd dat ze zelf natuurlijk ook meehelpen, over het algemeen met Typischer Vrouwenwerk. Pre (in het nieuwe huis) en post (in het oude huis) schoonmaken, inpakken, dat soort dingen. Zelf doe ik precies hetzelfde volgens mij, no judgement! Puur wat observatie van de hedendaagsche mensch.

Als die muren eenmaal gestuct zijn (alle vertrouwen in Vriend daar niet van, maar duim voor de zekerheid even mee?) gaan we boven nieuw laminaat leggen. In het hele huisje ligt al laminaat, maar alleen beneden is het echt mooi, en boven liggen er twee verschillende. Drie soorten vloer dus in totaal. Eerst dachten we mwah, dat laten we lekker liggen en we maken er wel wat van. Maar later die avond gingen we denken en dromen en hopen en dachten we, shit, dat is helemaal niet mooi. Gelukkig vindt de huidige bewoonster onze wispelturigheid niet erg, vooral omdat we hebben aangeboden om het er zelf uit te slopen denk ik. We moeten nog even op zoek naar hèt laminaat, maar hebben al wel een idee wat we willen.

Ook is er in 1 van de 2 slaapkamers een hoge, gek groene bakstenen muur. Daar gaan we over heen verven (jeetje, schrijven jullie ook vaak verFen voordat autocorrect je redt? #fail). Er vanuit gaande dat de nieuwe muren beneden tegen die tijd in orde zijn gaat daar ook een paar liter verf over heen. We hebben besloten om alles eerst gewoon wit te houden/maken, en pas later eventueel wat kleur aan te brengen. Ik las ooit namelijk de tip om dat zo te doen. Blijkbaar weet je na een tijdje wonen beter wat je wil en wat bij je spullen en het huis past. Dat geloof ik ook wel want toen we net ons huidige huis introkken wilde ik de muur mintgroen en dat bleek al snel helemaal niet ons ding te zijn. Anderhalf jaar later kozen we een terra-cotta-achtig-roze om erover heen te smeren en voelden we ons plotseling thuis. Lesson learnt!

De badkamer is een stuk kleiner dan die we nu hebben. De helft is de wasbak en wasmachine en de andere helft de douche. Die twee helften worden nu gescheiden door een oud douchegordijn. Idealiter willen we daar een glazen plaat/deur van maken, dat zou de hele ruimte transformeren, me dunkt. Maaaaar de prioriteit, time ànd money wise, ligt bij de eerder genoemde zaken. Als dat allemaal is gedaan gaat Vriend ook een hoekbankje installeren voor de eethoek, waar we een mooi rond tafeltje voor hopen te vinden of maken. Onze mooie grote eettafel zal dus verkocht moeten worden, net als de helft van de stoelen, wat lampen, en vooral ook moeder’s piano, die als enige al op marktplaats staat. Kopen? ;)

Nou, dit is ondertussen een heerlijk ouderwets lange Saar-blogpost geworden, dus ik het laat hier even bij. Gelukkig maak ik in tegenstelling tot pak ‘m beet 10 jaar geleden ondertussen gebruik van paragrafen, dat moet de leeservaring toch bevorderen. Ik zal jullie hier op de hoogte houden van wat we aan het doen zijn en hoe het er allemaal uit gaat zien! 17 November krijgen we de sleutels en anderhalve week later verhuizen we. Eind November moet ons huidige huis namelijk helemaal leeg staan voor de nieuwe eigenaar. Conclusie: mega blij, beetje spannend, en once again kunnen vertrouwen op last minute (month) luck! Pfieuw.

7 Comments

  • Reply
    Lian Mijnheer
    07/11/2016 at 3:23 pm

    Jaa! Super goed nieuws Sarah!! Veel geluk in jullie nieuwe paleisje! Heel leuk.

    • Reply
      Sarah Smit
      07/11/2016 at 4:04 pm

      Dankjewel lieve Lian!! Dagen aan het aftellen :D x

  • Reply
    Bowe
    07/11/2016 at 4:12 pm

    Voor mensen die de oude stijl missen:
    https://www.dropbox.com/s/z3nffp9hk5ctr3p/Screenshot%202016-11-07%2016.12.06.png?dl=0

    En ja.. heel leuk hoor Saar.. MAAR had er niet gewoon 1 fototje van t ACTUAL HUIS bijgemogen?

    • Reply
      Sarah Smit
      07/11/2016 at 4:29 pm

      Hahahaha heb je in een draft zitten backspacen ofzo! Maar, ja, true :D Foto’s die ik nu heb van het huis zijn schaars en en halvegaars, om ze toch te zien moet je maar eens MET ME SKYPEN JA

  • Reply
    Sabine
    07/11/2016 at 6:59 pm

    Superleuk!! Van harte gefeliciteerd meid! En veel klusplezier :P

  • Reply
    Marije
    08/11/2016 at 6:16 pm

    Gefeliciteeeeeeerd! Wat een goed en spannend nieuws.

  • Reply
    madelief
    10/11/2016 at 5:21 pm

    Gefeliciteerd, zal een pak van jullie hart zijn!

  • Leave a Reply