Uncategorized

Innn de bus 28/03

Ze hebben alle3 een leuke dag op school/creche gehad. Vrolijk brabbelend, zingend, of pratend wiebelen ze over het weggetje van school naar de bushalte. Nemo en Romeo hebben nogal eens de neiging absoluut niet door te hebben waar ze lopen, zodat er soms dagen zijn dat je om de 6 stappen moet zeggen ‘kijk uit, een lantaarnpaal’ of ‘kijk uit, je loopt nu recht op een muur af he?’ Vaak zijn ze zelfs te ver weg met hun gedachten om dat te horen, knallen tegen de muur op, kijken boos en verdwaasd naar de muur alsof ze denken ‘welke idioot heeft dit ding hier in 1 dag neergezet?!’ kijken dan naar mij of ik het heb gezien, en beginnen Of te lachen, Of boos te mompelen. Maar dat is na zoiets na een half minuutje alweer over. Hoe dan ook, deze dag lukte het zonder verwondingen bij de bushalte aan te komen, en omdat Moana al snel aangekleed en buiten stond, waren we vroeger dan normaal, dus dan gaan Romeo en Nemo in de sneeuw spelen, en Moana staat een beetje te kijken, beetje met mij praten, dromen, enz. Als de kinderen uit de hogere klassen dan ook komen is alle aandacht van nemo op hen gevestigd. Sommige vinden het wel grappig, en beginnen mee te brabbelen, lachen en sneeuw te gooien. Anderen worden er ronduit geirriteerd van en kijken mij aan met een blik van ‘kun je dat joch nie laten dimmen??’ In dat geval luister ik Nemo is echt absoluut niet verlegen. Tenminste, niet in de bus. Als er iemand hier in huis is wil het nog wel eens anders zijn, maar buiten zal ie zonder enige moeite iedereen aanspreken. Altijd gaan wij als eerste 4 naar binnen in de bus, zodat ze een beetje tijd hebben te gaan zitten zonder omvallen van het snelle wegrijden van de bus. Nemo rent altijd onmiddelijk af op de stoelen naast iemand. Romeo wil altijd alleen zitten, wi liever door de hele bus geslingerd worden dan te zitten naast iemand. Maar aangezien de bus eigenlijk vrijwel altijd supervol is, is dat meestal noodzakelijk, en leert hij langzaam aan dat zelfs mensen met gek geverfd haar ook niet bijten. Met een halve bil op zn stoel zit ie dan angstig uit zn ooghoeken naar zn buurman of vrouw te staren. Maar zoals ik al zei, dat wordt steeds minder. Moana maakt het eigenlijk niet zo uit. Het liefst wil ze naast 1 van ons 3 zitten, maar als dat niet kan is het geen probleem en gaat ze naast wie dan ook zitten. Ze hangt meestal toch half in het gangpad omdat ze alles wil zien wat er gebeurt, in, en buiten de bus.Als we de bus instappen zegt Nemo altijd HEJ tegen de buschauffeur, en blijft net zo lang staan tot ie antwoord krijgt. Dit zorgt nog wel eens voor ontzettend opstoppingen aangezien het een druk bezochte bushalte is rond die tijd, met een hele rij kinderen die naar binnen willen haha en Nemo staat gewoon te wachten tot die vent iets terug zegt. Goed toch?! ZO niet zweeds! De meeste buschauffeurs zitten meerdere keren op dezelfde lijn en zijn zo slim geworden om meteen terug te lachen en hoi te zeggen. Dan rent Nemo de bus in, op welke punten zn stoel moet voldoen weet ik niet, maar hij wil altijd op perse DIE stoel zitten. Altijd een andere. Hij luistert gelukkig wel naar me als ik zeg dat dat niet kan. Soms zegt ie de hele busreis niks, en soms is het echt elke second opnieuw een heel verhaal. Zo nu dus ook. Hij en zn zus Moana zaten aan de andere kant van het gangpad dan ik, een rij stoelen meer naar voren dan waar Romeo en ik zaten. ‘SALA?!’ (harde felle stem soms opeens! geen wonder dat de bezetting van de minstens 8 stoelen erom heen zich regelmatig doodschrikt)  Ja? wat is er?’Die die die die..ehh die die mevrouw zit daar!’       Ja , klopt ‘SALA?!’        Ja?’Dieven hebben VEEL motols!’  (we hebben de film ‘de kameleon hier, daarin zijn dieven die op een scooter iemand beroven)  (en de r blijft moeilijk)    Is dat zo?’JA JA JA WANT eh want die zo BBRRRRROOEEMM ! JA SALA! Veel! motols!’Saraaaaaaaah?’ Hoor ik opeens Romeo naast me.  Ja?’Daar wil ik niet wonen, niet zo hoog!’  en wijst naar een huis waar we langs rijden wat iets hoger dan de weg staat.          Hoezo niet dan?’dat is zo hooooog dan val ik daar van af!’         Oh… ja dat kan wel.. maar niet als je oplet hoor.’SALA?!’   jaaaa nemo?’Die, ik, ehm, die, die… ik niet weet’        hihi okeej nemo.Dan zegt ie HEJ tegen het jongetje wat voor m zit. Verbaas draait het jongentje zich om en zegt goedendag terug. Daar is nemo tevreden mee.  Weer een verhaal tegen mij. Dan opeens naar het jongentje rond 10 jaar oud, voor Romeo en mij: ‘DU?! DUUU?!’  (jij?!) Het duurt even voordat het jongentje heeft dat Nemo het nou tegen hem heeft, en Moana zit steeds meer blozend tegen Nemo te zeggen dattie dat niet moet doen, roepen naar zomaar iemand! Maar zodra het jongentje het doorheeft leunt hij vriendelijk iets meer in Nemo’s richting en vraagt wat er is. ‘Wij gaan nou ook naar huis!’ Maar Nemo gebrabbel is nog niet altijd helemaal te verstaan, dus moet hij het eens herhalen. En dan verbaasd Romeo mij door opeens bij te dragen dat ze dan ‘gewoon gaan spelen thuis!’    Oooh zegt het jongentje met een lachje. ‘Wat leuk!’En daarbij is de conversatie klaar   Zoals gewoonlijk de hele bus op de hoogte van onze aanwezigheid, een blozende Moana, een tevreden Nemo, een verder dromende Romeo, en een lachende ik.

2 Comments

  • Reply
    Bowtjuh
    28/03/2006 at 1:49 pm

    hahaha txc3xa9 schattig.. ik zie t helemaal voor me.. Kan je voortaan even een waarschuwing neerzetten, zodat ik zelf kan bepalen of ik geconfronteerd wil worden met schattige verhalen waardoor ik alleen maar meer t vliegtuig wil pakken :?

  • Reply
    Oh!
    29/03/2006 at 3:05 pm

    Sala en Nemo, het klinkt als een lieve tekenfilm!
    Dat fotootje is overigens erg leuk!

  • Leave a Reply