Uncategorized

mn site gaat gewoon door:)

Heey allemaal,
Dankjulliewel voor lieve reacties :) Ik zit dus weer in Amstelveen sinds vrijdag avond, Andre Demian Lisa en mn moeder zorgden voor een gezellig welkom, en na 2 uurtjes ofzo naar mn oude vertrouwde bedje toe, in een kamer die totaal anders en vooral; opgeruimd was, dankzij liesje! Ze had met kasten geschoven (ik had er wat bijgekregen omdat die kamer toch leeg stond) en mn bureau is weg, maar daar zat ik toch nauwelijks aan en was alleen maar een excuus voor meer troep.. Ze had zelfs het deurtje van mn kastje van mn oma gelijmt waar ik me al minstens een jaar aan aan het ergeren was. Nu is het echter weer een stuk voller met mn fulltime poging om alle dozen anderhalf jaar leven uit te pakken en ingeruimd te krijgen. Hoop dat het morgen klaar is, dan is de volgende stap werk zoeken.

Zaterdag zijn vit en ik nog de stad in geweest, echt heel Amsterdam doorgelopen, vrijwel alle toeristische plekken laten zien, maar, en ja ik verdien het om nu heel hard uitgelachen te worden, we waren natuurlijk ook op zoek naar de wallen want die horen dr bij, en we hebben elluk straatje doorgelopen, en geen hoer gezien! Later thuis toen we op de kaart keken bleek dat we dr 3 keer in een rondje omheen zijn gelopen echt, briljant. Maargoed, het was een ontzettend leuke dag, onder mn grote tenen doet het serieus waar nog steeds pijn van al het lopen. Helaas ben ik juist de fotos van deze dag vergeten te kopieren.

Zondag zijn we rustig opgestaan met zn allen, kwam Channa langs voor mn moeder, heb ik ‘ontdekt’ dat er een gloednieuw super gaaf groen fietsje op me stond te wachten in de schuur (mn ouwe was echt tE brak en stuk dus een praktisch en heel goed idee deze lente fiets), zijn vit en ik samen op die fiets door het Amsterdamse bos gefietst, hij achterop bij mij, ik achterop bij hem, samen lopend.. Richting boerderij meerzicht, het oude pannekoekenhuis waar ik heb gewerkt voor ik naar Zweden ging. Daar Vit laten kennis maken met dus het fenomeen pannekoek (ik weet pas sinds kort dat dit echt iets Nederlands is hehe) en ook nog een hoop dezelfde oude collegas die er waren dus heel leuk om die terug te zien. Eenmaal weer thuis het laatste restje cd’s gebrand, eten voor vit ingepakt, en afscheid nemen. Ja dat was moeilijk, Nee dat was niet leuk.

Nou hebben we elke dag steeds een half uurtje contact via msn met videogesprek (een heel hard hieperdepiep voor internet met zn allen) en missen we elkaar heel erg. Het was namelijk niet zo dat we stront genoeg van elkaar hadden en daarom uit elkaar gingen.. meer omdat we dus enorm verschillende idealen hebben, manier van leven, doelen, manier van denken, enz enz. En we dachten dat we al best grote afstand tussen elkaar hadden, maar deze hele actie lijkt wel alsof we weer totaal dicht bij elkaar staan. However ben ik blij dat we dit gedaan hebben, blijf ik nu zoiezo in NL (okee in de zomer misschien even wat vakantie werk in Frankrijk) en ga ik in het nieuwe schooljaar het gedeelte van mn HAVO halen wat ik nog niet had. En we zien allemaal wel, hoe en wat, met alles.

Wat ik dezer dagen doe: enorm veel weggooien van wat er nog in mn kamer was wat ik niet mee had genomen naar Zweden, en daarna mn dozen legen, plekjes vinden om alles neer/in te leggen. En af en toe even een rondje maken op mn groene fiets :)

Nou fotos heeft weblog vanavond geen zin in blijkt :s dus die komen later nog wel eens. Kusje

8 Comments

  • Reply
    itty
    24/03/2007 at 4:46 pm

    alles loopt zoals het moetlopen! Als jullie voor elkaar bestemd zijn dan zul je zien dat
    dit vanzelf duidelijk wordt. Alles komt op zijn tijd! En ik weet uit ervaring dat dit
    echt waar is!

  • Reply
    Itty
    24/03/2007 at 5:11 pm

    Nog even dit uit het boek: Gerust in onzekerheid van Pema Chodron, een amerikaanse boeddhistische non:
    We kunnen proberen het oncontroleerbare te controleren door ons heil te zoeken bij zekerheid en voorspelbaarheid, altijd in de hoop comfortabel en veilig te zijn. Maar de waarheid is dat we nooit onzekerheid kunnen vermijden. Dit niet weten hoort bij het avontuur.

    Het pad is het doel:
    wat is ervoor nodig om het leven dat we al hebben te gebruiken om onszelf wijzer te laten worden, in plaats van dat we meer klem komen te zitten? wat is de bron van wijsheid op een persoonlijk, individueel niveau?
    Het antwoord op deze vragen lijkt te maken te hebben met alles wat we tegenkomen op het pad brengen. alles heeft op een natuurlijke manier een grond, een pad en een resultaat. dat is net als zeggen dat alles een begin, een midden en een eind heeft. Maar er wordt ook gezegd dat het pad zelf zowel de grond als het resultaat is. Het pad is het doel. Dit pad heeft een heel kenmerkende karakteristiek: het is niet voorgevormd. Het bestaat nog niet. het pad waar we het over hebben is hoe onze ervaring van moment tot moment ontplooit, hoe onze gedachten en emoties zich van moment tot moment ontplooien. Het pad is niet in kaart gebracht. Het komt van moment tot moment tot stand en valt tegelijkertijd achter ons weg. Wanneer we beseffen dat het pad het doel is, is er een notie van werkbaarheid. Alles wat zich in onze verwarde geest voordoet, kunnen we als het pad beschouwen, alles is werkbaar.

    liefs itty

  • Reply
    Ann
    26/03/2007 at 4:55 pm

    omdat je je gevoel niet uit kan schakelen wanneer er een beslissing genomen is.
    dat duurt altijd langer en maakt je onzeker, omdat je hartje toch nog altijd de grootste invloed op je heeft, en dat is maar goed ook :)

    uiteindelijk komt het goed en saar, als zelfs ik dat zeg … vraag me alleen niet hoe of wanneer want telkens als ik denk dat ik er ben moet ik toch weer een paar mijl doorbijten!
    knuffels

  • Reply
    Bowe
    27/03/2007 at 8:39 pm

    Annelie is echt goed in wijze woorden typen.. ik ben jaloers.. dat is mijn taak.. ehmm..ja

    Gevoel wat je niet uit kan schakelen.. je beslissing..maakt onzeker.. luister naar je hart. het komt goed! echt! Wat annelie zegt dus zegmaar
    *krabt op zn hoofd*

    kuhusknuhuf

  • Reply
    Fred
    01/04/2007 at 1:04 am

    Hi Saar!

    Hoe gaat ie?

    Hou je haaks en X-en

    Fred

  • Reply
    Jean Baptiste
    02/04/2007 at 6:11 pm

    Een groot verschil tussen mannen en vrouwen is dat mannen een schouder om op te steunen, of een arm om je heen, vaak verwisselen met andere lichaamsdelen.

  • Reply
    Ann
    13/04/2007 at 11:41 am

    moeilijk is dat he ergens tussin inzitten, vooral als dat ergens je gevoelens zijn ..
    jij bent daar en ik ben hier en hier gaat het nu gewoon even kut.
    stomme rotarm en en en en en!

    vit belde me gisteravond over de brief van Skattverket en misschien nog even bijkletsen dit weekend. hij klonk wel zielig =S

    en jesus die medicijnen die ik nu dan neem voor mn arm verdoven bijna alles, in ieder geval drastisch mn toch al afwezige energie en opgewektheid, mn arm gaat leuk door met branden en steken … 665 mg!!! en mijn arm lukt t gewoon door te voelen … tsss

    dussum, ik blijf vrolijk lachen en hopen op wat goed nieuws ofzo iets leuks en gelukkig makends =)

    blijf jij lekker conditie opbouwen met je rondjes op je groene fiets door die o zo bekende wijk waar je woont, dan verdwaal ik wel op mn mountainbike in het bos hier ok ?

    kusje

  • Reply
    Fred
    14/04/2007 at 9:11 pm

    Hoi Saar,
    knap van je dat je zo goed weergeeft hoe het gaat met jullie.
    Hoop dat je snel weer een beetje thuis bent thuis!
    Groeten Fred

  • Leave a Reply