Cystic Fibrosis

#nietechtziek (of toch een beetje)

Nietechtziek

Al vijf weken voel ik me eigenlijk al gewoon best slecht, om maar even met de deur in huis te vallen. Het feit dat ik me slecht voelde moest ik eerst even aan mezelf toegeven, maar als ik naar de weken van leegte in mijn agenda terugkijk word ik er pijnlijk mee geconfronteerd. Toen dacht ik nog even dat het ‘maar’ drie weken waren, waarin ik mezelf een kluizenaarsbestaan heb opgelegd. Maar na nog eens na te denken zijn het er dus vijf. Toevallig met als uitzondering de vlogweek. En dat is, wanneer je dat eenmaal doorhebt, eigenlijk wel belachelijk.

Tijd voor actie.

Zodra ik dat besloten heb, standaard, na dus ál dat twijfelen, voel ik me weer even beter. Dit is wanneer de hashtag #nietechtziek, na een mooie wekenlange aanloop, hoogtij viert in de chats met andere CF-ers. Bij alles wat ik doe denk ik bewijs te vinden dat ik tóch nog te gezond ben om nu echt aan de bel te trekken. Beetje overdreven allemaal. Ik kan eigenlijk best goed ademen vandaag. Geef het nog een week. M’n longen zijn helemaal niet zo vol als ik dacht. Het is toch nog die verkoudheid. Die gewrichtspijn erbij is toeval. Misschien nog iets meer bewegen. Misschien gewoon niet meer dingen afzeggen en toch gaan. Misschien gewoon beter d…. NEE, SARAH. Mailen, doos.

Met die vijf weken twijfel-tijd heb je gelukkig de gelegenheid om een gedetailleerd stappenplan uit te stippelen, om die als kant en klare wens naar je medisch team te mailen. All they had to do was sign the deal.

  • Dit en dat zijn mijn klachten; dit is wat dat voor mij betekent.
  • Die en die antibiotica, want ook al doet ‘ie z’n werk maar mwah; die ander doet het nog mwah-er.
  • Deze pil tegen de bijwerkingen, en in deze dosering. Prednison, trouwens. Ik zeg het maar even, ter HHVV (Hamster Hoofd Verschijning Voorbereiding).
  • Geen opname. Het gaat niet goed, maar het gaat al vijf weken niet goed. Geen reden om een dag op de Eerste Hulp en een week op de zevende verdieping te verspillen als ik het thuis ook nog wel even volhoud.
  • En dus een van te voren ingeplande PICC lijn plaatsing, op dezelfde dag dat mijn intraveneuze antibiotica klaarstaat om mee te nemen.
  • Eventuele dagopname om zeker te weten dat de bijwerkingen niet alle kanten opvliegen.
  • Voor de avond weer thuis, met die en die thuiszorg, voor zo en zoveel hulp.
  • Op precies deze manier en over deze periode afbouwen met de Prednison, om de welbekende misere van het afkicken te verlichten.
  • Vanaf volgende maand beter rondlopen in de wereld.

Ja hoi. Dr. Smit hier.

Dr. Smit die naast het beter voelen vóór het mailtje, zich ook standaard juist helemaal driedubbel kapot voelt ná het versturen ervan. De koorts die slechts tegen verhoging bleef hikken komt plotseling door. Het lopen van vijftig meter wekt nog meer kots neigingen van het hoesten op dan ervoor. Mijn ogen willen alleen maar dicht. De bank is mijn aller-aller-beste vriend. Het beest vindt me saai.

Ik kan opeens niet wachten om met dat infuus rond te lopen.

Mijn plan werd telefonisch goedgekeurd. Er werd zelfs getwijfeld of een dagopname nodig was. Wel werd er nog even gevraagd wat de bijwerkingen ook al weer precies waren. Daar was nog wat extra overleg voor nodig. De volgende dag werd ik opnieuw gebeld met de uitslag daarvan. Die bijwerkingen hè, dat zijn nare shizzles. Als het thuis fout gaat kan je er zo weinig mee. En als het echt fout gaat nog minder. Vandaar dat er nu toch een korte opname aan te pas gaat komen. KAK. Theoretisch gezien zou ik na 24 uur het ziekenhuis weer kunnen verlaten, maar dat hangt af van papierwerk en samenwerkende organisaties. Vandaar dat de praktijk er meestal 48 uur van maakt. Maar hee. Tis okee. Ik sla de horror van de Eerste Hulp in elk geval over. En zelfs als de opname twee nachten zou duren is het nog altijd beter dan een week.

Zodoende meld ik mij, inclusief trolley, morgen bij mijn vaste hoest stekkie. Om een picclijn te laten plaatsen. Op te starten. Twijfelachtige nacht door te gaan. Ontslagen te worden. Grote kartonnen dozen met medisch spul in de auto te dumpen. Weer naar huis te gaan. Drie weken met slangetje rond te lopen.

En iets beter te worden.

21 Comments

  • Reply
    Martyn
    31/10/2017 at 5:19 pm

    Heel veel succes lieverd!! Ik denk aan je ♥️

  • Reply
    Karlijn
    31/10/2017 at 6:06 pm

    <3

    • Reply
      Sarah Smit
      01/11/2017 at 4:12 pm

      Terug! :*

      • Reply
        Fred
        01/11/2017 at 10:20 pm

        Mooi!!

  • Reply
    Denise van Leeuwen
    31/10/2017 at 6:45 pm

    He nee super kak man!
    Word maar snel een beetje beter maar mag ook wel iets meer beter zijn hoor.. snel weer naar huis!

    • Reply
      Sarah Smit
      01/11/2017 at 4:13 pm

      Thanks! Laten we beginnen met ietsje, en daarna eventueel nog meer ;p

  • Reply
    Martine
    31/10/2017 at 7:02 pm

    Pfff… Sterkte! En hopelijk alles volgens plan!

    • Reply
      Sarah Smit
      01/11/2017 at 4:27 pm

      Dankje Martine! Xx

  • Reply
    Marielle
    31/10/2017 at 7:31 pm

    Dr. Smit wees gewoon lief voor jezelf en volg je 💜 dan komt het heus weer ( een beetje ) beter !! Echt 😘

    • Reply
      Sarah Smit
      01/11/2017 at 4:27 pm

      Zo lief van je <3 Gaat goed komen. Xxx

  • Reply
    Sabine
    31/10/2017 at 11:29 pm

    Oh nee! Heel veel sterkte meid 😘

    • Reply
      Sarah Smit
      01/11/2017 at 4:43 pm

      Thanks lieverd :) X

  • Reply
    Angelique
    01/11/2017 at 12:27 am

    Sterkte lieve Saar! Ik hoop dat je je snel weer een beetje beter voelt!!😘

    • Reply
      Sarah Smit
      01/11/2017 at 4:43 pm

      Vast en zeker! xxx

  • Reply
    martie
    01/11/2017 at 6:23 am

    mag ik zeggen ” gadver” ook dat is slap uitgdrukt . voel heel erg sterk je ellende in je ( ondanks alles ) mooie verslag. . Multiple hugs for you , sweet Sarah . stay well

    • Reply
      Sarah Smit
      01/11/2017 at 4:44 pm

      Gadver is heel beleefd ;D Alle hugs terug naar jou Martie. X

  • Reply
    Johan
    01/11/2017 at 11:03 am

    Sterkte !! Sinds een ruim halfjaar volg ik je nu en het valt echt op hoe nuchter je over alles schrijft en denkt. Velen zouden een voorbeeld aan je kunnen nemen, mezelf incluis. Wij janken al zo snel voor een zere kies of snotneus…

    • Reply
      Sarah Smit
      01/11/2017 at 4:46 pm

      Hah, goed om te horen – … denk ik? Haha lief van je Johan. X

  • Reply
    Djuna
    01/11/2017 at 11:11 am

    Ahh BOK! Hopelijk knap je ervan op, toi toi toi!
    xxx

    • Reply
      Sarah Smit
      01/11/2017 at 4:47 pm

      Thanks leuke Djuun! Xx

  • Reply
    Gina
    03/11/2017 at 3:59 am

    Klinkt wel heel bekend he. Sterkte en knap maar weer goed op

  • Leave a Reply