Griekenland Reizen

Warmte herinnering – Paleochora op Kreta

Warmte herinnering Paleochora op KretaIk weet niet hoe dat bij jullie zit, maar ik ben zo iemand die bij veel gebeurtenissen moet denken aan iets wat ik eerder heb meegemaakt. Vraag maar aan Vriend; die wordt bij vlagen gek van mijn ‘Oh this reminds me of…’ verhalen! Deze warme dagen doen me dan ook aan eerdere momenten in mijn leven denken waar het ook (nog veel) warm(er) was. Aan kleine gebeurtenissen, maar ook juist maanden lange periodes. De herinnering die altijd als een van de eerste naar boven komt is die van het dorpje Paleochora op Kreta. Voor de lezers die mij al heel lang volgen is het oud nieuws dat ik daar was en wat ik daar deed. Maar volgens mij zijn er hier best wat nieuwe lezers bijgekomen sinds die tijd, plus is het zo lang geleden dat het verhaal wel weer eens opgefrist mag worden. Dus: story time :)


Paleochora op Kreta

Paleochora op Kreta

Dit dorpje in het ZuidWesten van eiland Kreta heeft misschien wel het bijzonderste reisplekje in mijn hart te pakken. Ik ging erheen in 2007 om een paar maanden als au pair te werken voor een Brits gezin wat ik online had ontmoet. Om eerlijk te zijn was ik op dat punt van mijn leven een beetje verloren, wist ik niet waar mijn thuis was en had ik echt geen flauw idee wat ik wilde doen. Paleochora is de plek waar ik mezelf terug begon te vinden en omringd was met mooie plekken, oprecht lieve mensen en veel gewenst avontuur.

IMG_4394Deze twee jongetjes zijn de tweeling op wie ik paste wanneer de ouders in hun restaurant aan het werk waren. Iets waar ik al snel achter kwam is dat het gezin bij wie ik inwoonde eigenlijk altijd (grotendeels) bloot rondliep! Dat kwam even als een kleine verrassing maar het duurde niet lang voordat ik hun punt begreep (simpelweg te heet voor kleding!) en opgelucht mee deed. Oja, en ik had hier mijn tongpiercing nog, zie je?

IMG_4067Een ander huisgenootje was hond Charlie. Ook was er een kat waarvan ik de echte naam niet meer weet. We noemden ‘m waar het op stond: Smelly Cat. Charlie was niet gewend om buiten het huis of van eigen stukje grond af te komen. Het hele gezin waarschuwde me daar meerdere keren voor, maar ik dacht, hoe erg kan het zijn? En nam Charlie een keertje mee naar het restaurant. Wat. Een. Ramp! Ik probeerde niet bezorgd aan te komen maar de gezichten van de ouders eenmaal daar spraken boekdelen. Dagenlang had ik nog spierpijn in mijn armen van het enorme trekken en de algehele chaos, hihi.

IMG_4334‘Ons’ huisje stond halverwege deze heuvel. Goede training dus, elke dag een paar keer op en neer. Het huisje was de simpelheid zelve. Van steen, niet eens overal ramen in de openingen daarvoor, en zonder airco (dat verklaart misschien meteen nog wat beter waarom we allemaal half naakt rondliepen). Het stukje bij de zee wat je links in de foto ziet is eigenlijk al het complete dorpje.

IMG_4195‘s Avonds hebben de jongens en ik vrijwel elke avond bij het restaurant van de ouders gegeten, of bij de pizzeria daarnaast. Voordat we aan ons maal begonnen renden de kiddos nog even alle kanten op en haakte dit meisje daar vaak bij aan. Regelmatig hingen ze van dit stukje steen hun handen in het water om te ‘vissen’, of sprongen ze over de rotsen langs het boulevardje. Ik deed dan mijn best om niemand te laten verdrinken – ben ik gelukkig in geslaagd!

IMG_4035En overdag als ik wat tijd moest killen met deze olijke tweeling dan waren we vrijwel altijd op het strand en in de zee te vinden. Dat was onze airco! Het huisje stond (en staat nog steeds trouwens) niet ver van het strand en net wat buiten het dorp, dus we hadden vrijwel altijd de plek voor onszelf. Er staan wat bomen op dat stukje strand waaronder we onze handdoeken, kleding en wat speelgoed neergooiden. Maar eerlijk is eerlijk; ook de film Cars komt naar boven wanneer ik terugdenk aan deze maanden! De jongens hebben die tig keer gekeken toen.

IMG_4659Uitgaan speelde een grote rol in mijn tijd op dit eiland. Paleochora is een klein dorpje, met maar anderhalve hoofdstraat en een club net erbuiten, maar toch leeft het van toerisme en de zomerse feestjes. Toen ik net aankwam hoopte ik de gelegenheid te krijgen om af en toe ‘s nachts ergens heen te gaan, maar ik had geen idee hoe het gezin hierin zou staan. De eerste dag echter al, toen het stel rond 1 uur ‘s nachts thuiskwam van hun restaurant, dronken we met z’n drieën een kop thee op de rotsen in hun tuin (iets wat nog vaak herhaald zou worden) en vroeg de man vervolgens uit het niets: ‘dus, waar kan ik je heen brengen?’. De beste man vond het dus niet alleen prima dat ik meteen ook ging feesten, maar hij bracht me zelfs achterop zijn scooter naar de strandtent. Daar stelde hij me voor aan wat meisjes die daar werkten en reed vervolgens weer naar huis. Thuiskomen zou me wel lukken, gingen we maar vanuit. Dat was het begin van heel veel late nachten. Ik zou het nu nooit meer kunnen hoe ik het toen deed, met best wat drank en maar heel weinig slaap. Alhoewel het toch te heet was om goed te slapen ;) Bovenstaande foto is in de laatste week dat ik daar was genomen tijdens het afscheidsetentje en wat drankjes met de ouders van het gezin. We hebben gelukkig nog veel contact en ik ben nog steeds gek op ze.

IMG_4106Tsja, als laatste de foto die hier ook echt niet kan missen. De eerste foto van Vriend en mij samen! Al was hij hier nog niet officieel Vriend. Hij was drie dagen op het eiland en op de tweede avond daarvan ontmoetten we elkaar. Alles bij elkaar hebben we ongeveer een dag samen doorgebracht. Toen hij weer weg was werd het eiland geraakt door een intense hittegolf (naast India was het toen de aller heetste plek op aarde!) en werd ik daar best even ziek van in ons airco-vrije huisje. Ik heb die week twee keer uitgebreid mijn vliegticket onnodig omgeboekt zodat ik maar even in de airco van het reisbureau kon zitten. Maar al snel kon ik echt niet meer op mijn benen staan. De roddel ging toen rond dat ik in bed lag met liefdesverdriet, hihi. Negen hele jaartjes geleden. Poeh poeh :)


Het liefst typ ik zo zestig pagina’s weg over deze tijd in Paleochora, maar ik zal het hierbij laten. Ik wilde eerst over meerdere plekken vertellen in deze herinneringen-blogpost, maar het is onmogelijk om het per verhaal kort genoeg te houden daarvoor! Ik heb er wel ook al eerder aan gedacht, om hier gewoon over herinneringen of eerdere levenservaringen te schrijven. Als het leuk is om te lezen zal ik dat eens vaker gaan doen!?

5 Comments

  • Reply
    Sabine
    21/07/2016 at 1:25 pm

    Wat een superleuke herinnering! Leuk om te lezen ook en jullie eerste foto samen te zien 😊

    • Reply
      Sarah Smit
      25/07/2016 at 4:23 pm

      Ja joh, kan niet geloven hoe lang geleden die foto al gemaakt is haha! Tijdens het schrijven typte ik 7 jaar. Oh nee 8… Holy F, 9!!

  • Reply
    Edwin
    21/07/2016 at 11:34 pm

    Mooie herinneringen, koesteren !

  • Reply
    Ester
    24/07/2016 at 12:57 pm

    Leuk Sarah, van mij mogen er nog heel veel van zulke verhalen komen! Wat zag je er uit als een lief klein kuikentje :-)

    • Reply
      Sarah Smit
      29/07/2016 at 10:31 am

      Hahaha! Goed compliment! Leuk dat je het leuk vond om dit te lezen :)

    Leave a Reply