Poging nummer 4

Ik heb heel wat afgeschreven in vorige niet geplaatste logjes, want we hebben nieuw internet en een paar zijn gesneuveld tijdens het proberen van posten, en een paar door mn eigen schuld, maar ik hoop werkelijk dat dit logje de wereld ingezonden wordt. Voor de mensen die over alle branden hebben gehoord (wereldnieuws?) is hier het teken dat ik nog leef! We hebben geen vuur gezien, alleen rook, en vooral veel rook geroken voor dagen lang. Ik heb vandaag nog geen nieuws gekeken maar gister was het officiele dodenaantal 181 en de politie verwacht dat het tot de 300 kan oplopen als eenmaal alle vuur geblust is en ze de niet-meer-bestaande dorpjes kunnen doorzoeken. Het is al minder heftig maar nog steeds is er op verschillende plekken brand. Er zijn eergister allerlei benefit concertjes gehouden en een tv-station was de hele avond bezig met geld verzamelen voor de families die niets meer hebben. In die ene avond hebben ze over de 20 miljoen dollar (ongeveer 10 miljoen euro) verzameld en in totaal is er ongeveer 75miljoen dollar gegeven, dus ondanks alle drama en verschrikkelijkheden is iedereen trotser dan ooit om een Australier te zijn. Op de radio zijn er een paar stukjes gemaakt met stemmen van mensen die alles verloren hebben die op het nieuws geweest zijn, met daarachter aan een mooi toepasselijk liedje. Kippevel material.

Dan nu wat wij hebben uitgespookt :p Een week geleden waren we klaar met de Great Ocean Road en zijn we naar een plekje ongeveer 2 uur ten Zuiden van Melbourne gereden (een deel met de ferry, wohoe ik heb ons busje uit een boot gereden hihi). Daar 3 stranden bekeken waarvan 1 echt heel hoge wilde golven had, dus dat was leuk voor 20 minuten maar surfen gingen we daar maar niet proberen. Het was die dag de heetste dag sinds 150 jaar hier blablabla dus we wilden toch graag in wat zeewater liggen, aangezien we geen airco in ons busje hebben en de (koele) supermarkt na 2 uur lang rondhangen ook wat saai wordt. Vandaar de twee andere stranden, die een stuk beter waren.

Die nacht op een gekke camping geslapen en de volgende dag naar Shane’s oom, Mick, en zijn vriendin. De eerste keer dat ik meer familie van m zag en het was erg leuk. Grappige mensen en was echt gezellig. Samen wat gegeten voor lunch en daarna naar Shane’s oma. Dat is een dame van 86 jaar oud en sinds een jaar woont ze in een soort tehuis, vooral om ze dement aan het worden is maar dat is nog niet zo erg. Ze is zonder twijfel de grappigste oma die ik ooit heb gezien. Ze komt uit Slovenia en heeft nooit super goed Engels leren praten dus dat was al leuk om te horen. Dan was er ondertussen ook nog een andere oom van Shane daar gekomen en samen met Mick zaten ze haar de hele tijd te plagen. Ik dacht in het begin steeds van ooh hoe kun je dat doen, ze snapt niet dat dat grapjes zijn enzo!? Maar wat dat betreft was ze nog erg helder en zei ze als iemand te ver ging ‘stuuuupid’ :p Op een gegeven moment ging het gesprek over dat Shane en ik misschien gingen fruitplukken. Mick zei tegen dr ‘jij hebt dat toch ook nog gedaan?’ Ze dacht even na en zei toen ‘mmmnee niet dit jaar’ haha zo schattig. ‘Oh en vorig jaar?’ ‘Hm not really sure’. :p
Die avond bij Mick en diens vriendin gebleven, campervan in de achtertuin en electriciteit kabel door het keukenraam. Volgende ochtend niet te laat weg, op weg naar Melbourne want ik had daar een shoot voor de art director van Tony&Guy die meedoet met een of andere landelijke wedstrijd voor haar design. Was wel leuk, 5 andere modellen daar ook en de styling (haar + kleding + locatie) was mooi gedaan. Die avond terug naar Shane’s ouders – dat was toen we door heuvels met rook reden, maar ze waren nog erg ver weg hoor, zo stupid zijn we ook niet ;)

We kwamen hier om mijn bankpasje op te halen (jaja, bankrekening geopend voordat we weggingen) en de vriend van Shane die het surfboard had laten maken (toen shane wegging van de boot waar hij werkte hadden ze besloten hem een surfboard cadeau te geven en iemand van de bemanning komt uit het Noorden van Australie dus die heeft het allemaal geregeld. Hij is alleen erg langzaam en onhandig) die zou het ondertussen hierheen gestuurd hebben maar dat heeft ie nog niet gedaan :p Dus we gaan m nou maar vragen om het naar Sydney te sturen en dan kan Shane ondertussen nog wat oefenen op ons tweede hands surfboard want zn nieuwe is waarschijnlijk nog kleiner en dus moeilijker.
Toen was de vraag weer even wat we nu dan gaan doen, want we hadden via via wat telefoonnummers van fruitpluk-plekken gekregen, en naar eentje hadden we formuliers en visa bewijs enzo naar opgestuurd. Na een paar dagen belden ze ons, met de vraag of we aanwezig konden zijn voor the job interview. Maar het is 8 uur rijden naar die plek dus we vroegen of dat via telefoon kon. Nee kon niet, we moesten echt aanwezig zijn. Dus ok, helaas. Twee dagen later werden we weer gebeld, dat de baan van ons was als we dat nog wilden, maar ze hadden pas werk vanaf begin Maart nu. Dus hebben we alsnog nee gezegd want we hebben geen idee wat we dan tot eind feb. gingen doen. We dachten nog even aan naar de beroemde aboriginal rock te rijden in het midden van Australie, maar dat leek geen goed plan omdat ik volgend weekend een goed betaalde shoot zou hebben en we dan moesten haasten etc. (vandaag is die shoot naar een week later verplaatst, zucht :p ) en we hebben ons ingeschreven voor vrijwilligers werk met de branden enzo maar er hadden al 10.000 mensen zich ook aangemeld dus de kans dat daar meteen wat te doen is is ook klein. Vandaar dat we nu maar besloten hebben om morgen rustig aan richting Sydney te rijden (yeey!) en dan misschien een baantje te zoeken meer in de stad.

Um, what more. Oja, ik heb een trauma aan pc-tassen nu want gister toen ik mijne opende kroop er een grote zwarte over mijn pc en gelukkig mag ik hier gillend wegspringen want deze was nog gevaarlijk ook. We zijn nu al een redback met heel veel eitjes, of zal ik zeggen eigeren :p tegen gekomen toen we de nieuwe veranda maakten, die in mn pc tas was een white tailed en die waar ik een foto op mn blog van had een tijd geleden was een huntsman. Nog meer leuk dierennieuws is dat er unusual veel shark attacks zijn; in Sydney afgelopen week twee; eentje in de haven (!?), die heeft zijn hand verloren, en eentje iets naar het Zuiden met een surfer, lees hier meer. Maar wij gaan niet opgegeten worden hoor :)

Nou poepies, tot snel hoors enzo, veel liefs , kusjesssss