Presentatie's enzo!

Kom ik met een loodzware boodschappen tas aan, beneden in de flat. Loop de lift binnen, druk op het knopje. Dat krijgt het mooie groene licht-lijntje om het cijfertje 5 heen, wat betekend dat het heeft begrepen naar welke verdieping ik moet.. mn vinger laat het knopje los, en het lijntje verdwijnt weer. Dit gebeurt vaker, nog es proberen. Voor mijn ogen gaat het vriendelijke lichtlijntje weer uit. Owkee.. lets give it a last shot, en gefrustreerd moet ik helaas waarnemen dat het wederom weigerd mee te werken.
Nou wordt het helemaal mooi, denk ik als ik mijn conditie tot het uiterste drijf, en mezelf en de tassen al duizelig de ronde, lange, lange trap opsleur. Ik wist dat ik, als mn hoofd vol en bezig en wild is, wel eens een gekke uitwerking kan hebben op elektriciteit, maar de lift?!?! Eenmaal binnengekomen in ons appartementje op de 5e verdieping pleur ik de tas op de grond alsof het zijn schuld is, mn jas op een keukenstoel en grijp het drankje dat er nog stond van voordat ik weg ging, neem een slok en sta hijgend tegen de muur. Anderhalve seconde later hoor ik een sleutel in de deur draaien en komt vriendlief binnen… lichtelijk hijgend, merk ik op. ‘Neus! Wat ben je vroeg thuis! Heb je de trap genomen?!’ Mij aankijkend alsof ie het zelf nog niet geloofde bevestigde ie dat, haha dus, godzijdank, het lag niet aan mij, maar aan de schoonmaker die waarschijnlijk te veel sop in de lift heeft gesmeten waardoor het ook op de kabel is gekomen. (vriendslief theorie) (de lift lag idd wel vol sop).

Waar ik vandaan kwam vandaag, was, ja, de winkel, klopt, maar veel leuker: Laurent! Hij was weer eens in Sigtuna, en trouw aan ons ritueel hebben we samen wat gedronken en gegeten, in Mxc3xa4rsta centrum nu, 1 minuutje lopen vanaf ons flatje :) das wel lekker zoveel dichtbij! Na een uur ofzo ging hij door naar een andere vriend, die vlakbij Sigtuna woont, en ik nog wat kleerhangers kopen (leuk joh). Al vrij snel gaat mn telefoon weer, ik sta in de rij bij de kassa, en is het Laurent die het idee heeft gekregen dat het misschien leuk en interessant is als ik meega naar die vriend? Hij had best vaak over hem verteld, en het is een lang verhaal, en hij zei dat die vriend ook van mijn bestaan wist, dus waarom niet ontmoeten? Ehh ja best :p en dus reden we naar zijn giga grote enorm mooi huis met een wei voor paarden, een aantal boxen voor paarden, een eigen hondenhuisje, een oprijlaan die voor zijn huis in een cirkel om een mooi plantsoen ging enz enz… alleen, hij heeft geen paarden, hij heeft geen hond, hij heeft geen vrouw… Ze zijn een half jaar geleden gescheiden, waar zoals altijd met iedereen een lang verhaal aan vast zit, hij heeft 2 dochtertjes ,allebei niet zo oud nog, maar die ziet hij maar eens in de 2 weken, in het weekend, omdat hij altijd werkt…. tja :s is het mooie huis het dan allemaal waard?? Het was wel een heel aardige man hoor, we hebben daar iets van 3 kwartier gezeten en daarna moest Laurent nadat ie mij thuis had afgezet snel zijn kindertjes in Stockholm ophalen.. Elke keer als ik Laurent heb gezien, praten we over van alles waar ik normaal niet over zou praten met iemand, waar ik niet heel close mee zou zijn haha, het is een soort van prive-psychiater zo eens in de zoveel tijd :D En het is meer dan 1 keer voorgekomen dat ie dr ‘toevallig’  is, als ik ergens heen moet en ik heb geen idee hoe, of als k ergens heel erg mee zit enz enz.. mja :)

Had ik al gezegd dat we een beneden buurvrouw hebben die 6 keer per dag stofzuigt?

Ik hxc3xa1xc3xa1t het om voor een groep iets te presenteren. Helaas gigantische pot pindakaas vindt deze school dat best heel leuk! In NL kreeg ik altijd, na het 2e woordje, al een trillende stem, en alsof ik ging huilen en vergeten wat te zeggen en en en … niet leuk :( Dinsdag moest ik over Vxc3xa4rmland vertellen met Zweedse les, een landsdeel van Zweden, en idd, tijdend de eerste zin alweer: trillende stem, gevoel alsof iemand je probeert te stikken.. tja… Maar dit keer dacht ik neeeeee mooi niet! Draaide me om naar het schoolbord, pakte een stift en schreef op het bord met grote letters "Vxc3xa4rmland" terwijl ik halverwege zei dat het daar dus over ging en in het oosten lag van Zweden. Toen draaide ik me weer om naar de klas, lachte even, zei nog een keer hoi, en begon verder te praten. En dat lukte zonder enige trilling haha wel met zweet en 40 graden warmte gemiddeld ;) maar iig, niemand dacht dat ik elk moment kon gaan huilen, dat scheelde.

Gister wouden we Lisa’s vlucht boeken voor als ze met kerst hier komt (!!!!!:D!!!!!) maar toen kwam Vitalijus’ moeder, zodat we een cd konden branden met foto’s van ons, om die naar zijn opa en oma in Litouwen op te sturen! Blijkbaar word ik nu dus voorgesteld aan iedereen, want zijn moeder koos echt waanzinnig veel foto’s uit waar ik alleen op stond.. Het zal wel goed zijn ;) Maarem.. in onze ondertussen grote foto-collectie op de computer, staan ehh.. ook foto’s die minder geschikt zijn voor moeders. Of wie dan ook buiten de relatie haha. En ik had geen idee meer welke datum dat was; de foto’s zijn gesorteerd op data. Op een gegeven moment waren er een paar foto’s waar niks vreselijks te zien was: ik zat op mn knieen met een topje aan, en Vit lag met zn blote bovenlijf over mijn schoot heen., maar allebei hadden we op dat moment niks verder aan wisten we. Ik zat op de stoel hier en was degene die het computerwerk deed terwijl vriendliefs moeder naast me op de andere stoel zat, en vriendlief zelf op de armleuning van mijn stoel. Toen die foto’s tevoorschijn kwamen hoorde ik hem opeens diep inademen, tikte ie onopvallend met zn vingers een paar keer zenuwachtig tegen mn rug en legde zn hoofd op mijn hoofd hahahaha ik zat er de hele tijd al aan te denken, en vanaf toen hij dus ook. Ooooh mijn god dat was echt vreselijk, elke keer als ik een nieuwe datum aanklikte, want die moeder had maar niet genoeg foto’s, zat ik echt met zweet aanvallen te bidden dat het asje asje asjeblieft ‘normale’ foto’s waren aaaaaghhh. Godzijdzijdank is er niks gezien en na een half uur foto’s zoeken en kopieren ging vit’s moeder weer naar huis.. hahaha wij lachen.. bleek toen we heeeel snel gingen zoeken waar die foto’s stonden zodat we ze konden ‘verstoppen’ in de computer, dat ik wel een datum had aangeklikt die echt preciesss onder een heel verkeerde stond haha waaa wat een geluk :D

Mja.. dit stukje had ik gister eigenlijk geschreven.. vandaag was die stomme Stockholmsvecka presentatie eindelijk, en het ging best goed, dit is wat we gemaakt hadden:

en dan vertelden we wat we hadden uitgevonden en gedaan en blabla. Moest een presentatie van een half uur zijn, dat haalden we makkelijk tot onze verbazing. Ook nog leuk te horen gekregen dat we komende maandag vrij zijn vanwege de Ramadan. Hoe heet die dag ook al weer.. extra speciale dag in de Ramadan weer :) You won’t hear me .. :) Faaryia kreeg me wel weer helemaal gestoord vandaag pfssaaaaaah hoe is het mogelijk dat er dat soort mensen bestaan.. Kristina was er bij en voor het eerst zag ik haar ook flippen om Faaryia, maar dan toen die zelf al weg was, en toen ik aan het eind van de dag een lift kreeg van Caroline (in haar BMW X5.. ja sorry moet het toch elke keer even melden) zaten daar nog 2 andere dames van de klas in, en zodra we in de auto zaten met zn allen begon iedereen te lachen en vroeg ik of ik iets miste.. nee, het was om hoe schattig ze het vonden hoe vreselijk NIET goed ik met Faaryia om kan gaan… jaaa noem het maar schattig..:p Nouja.. stockholmsvecka is iig voorbij dus hoeven voorlopig (hoop ik) niet meer veel samen te werken.

Alweer een lang stukje… sorry hoor doe echt mn best… mn vingers zijn gewoon altijd zo entoushiast als ik ze weer es laat schrijven na zoon lange periode  =D

P.S. de lift doet het nog steeds niet    `-xc2xb4