Harbour Bridge

Altijd als 50Cent voorbij shuffled op mijn ipod (wat niet zo heel vaak gebeurt) als ik in de trein zit moet ik een beetje giechelen. Leuk blond meisje met leuk jurkje en mooie leren tas (ja die nieuwe ja) luistert naar ‘Wadduuup dog?! Wadduuup Dog?! Wadduuuup GAAAANGSTAAAHHHH’ enzo.
Wisten jullie trouwens al dat mijn ipod sinds een maand of wat langer gehandicapped is? :(

( ik ga die nagellak er straks afhalen, sorry voor het onverzorgde foto duimpje )
Maar, ja, moet ik nog zeggen wat er mis is? :p Zielig he.. gelukkig heb ik de onderkant van het scherm meestal niet nodig. Alleen soms. *fights back tears*

Gisteren heb ik de hele godgans(z?)e dag rondgelopen in Sydney. Doel: baan(tje) vinden. Opgegeven: na 6 uur lopen, 3 cv’s weggeven (meer lukte niet omdat ‘ze ze toch weg zouden gooien omdat ze zoveel binnen kregen’ overal), pijn in voeten. Hoop terug gekregen: na telefoontje toen ik op mijn trein naar huis stond te wachten van iemand die mijn cv had gezien en zich afvroeg of ik nog in de buurt was en langs kon komen. Straat die ik toen te snel heb gelopen om bij de bar te komen: lang en met heuvels. Managers naam waar ik naar moest vragen: had ik niet verstaan door de telefoon. Bedachte oplossing: ik vraag gewoon naar ‘de manager’. Aantal managers werkzaam: vier. Positie waar het om ging: geen flauw idee, dus de mensen van de receptie moesten rondbellen of iemand net een Sarah Smit had gesproken.
Maar alles kwam goed, het was Nick die mij gebeld had, en het ging over een baantje in de bar. Als in club achtige bar. Dat heb ik nog nooit gedaan!! Hellup. Wat weet ik nou weer over drankjes en coole namen daarvoor of afkortingen. En hoe kunnen ze verwachten dat ik de bestelling zelfs ook maar zou verstaan over de veel te harde muziek heen? En hoe kom ik aan een zwarte broek.. Ik en ik geloof 3 anderen hebben deze week 1 dag, en volgende week een paar, om te proberen en getraind te worden, en dan kiezen ze de beste uit. Ik krijg wel betaald voor die dagen, dus als ik er over anderhalve week weer uitgeschopt wordt heb ik in ieder geval IETS. Oh my. In ieder geval haalt het wel mijn aandacht weg van morgenochtend, voor de meeting met de mensen van de grote shoot van Melbourne en de Vogue style mensen. En dan morgenavond van 6 tot 9 training en werk in dat bar-ding-gedoe. Het is trouwens in de ‘kelder’ van een enorm backpackers hostel dus er werken bijna alleen maar backpackers en ook de gasten zijn dat meestal, en het is midden in de stad. Dus dat allemaal is heel leuk lijkt me. Maar ben erg benieuwd hoe het zal gaan.

Dan nog iets merkwaardigs; Shane en ik zijn gister lid geworden van een sportclub. Oh golliegosh. We kregen hartstikke korting, ene Mitchel had dat voor ons geregeld, en ene Tim deed gister alle contracten enzo met ons, en die was een beetje in de war waarom Mitchel ons die deal had gegeven. ‘Do you know mitch or anything? no.oh. Well I guess he knows what he’s doing’ *moeilijk gezicht*. Dus ik zou opzich vandaag kunnen gaan, want toen we gister ons pasje kregen zeiden ze dat ie vandaag zou moeten werken, maar ik ben een beetje bang, want 1. ik ben zoiezo bang om daarheen te gaan en geen idee te hebben hoe alles werkt en wat ik moet doen en dat ik ga hoesten na een halve minuut op de loopband oid. en 2. wat nou als het pasje nog niet werkt en iemand komt erachter dat het een onmogelijke deal was en en en en wat nou als er een dinosaurus binnen loopt die alle loopbanden op eet en dan de sporters achtervolgt en als de zee dan overstroomt en de sportschool vol met water loopt en en?

Ik denk dat ik vandaag op zoek ga naar een zwarte broek, want dat moet ik morgen aanhebben. En zwarte dichte schoenen maar die heb ik al. Sort of. Ohw… *denkt aan parkeersituatie bij winkels waar mogelijk zwarte broeken zouden zijn. Is druk. Fileparkeren met busje is onmogelijk voor mij (jaha losahhh) en in de enige straat waar meerdere parkeerplekken zijn moet je hem schuin achteruit erin rijden.
Wie bedenkt dat soort dingen ggrrrrr.

Oh we zijn ook nog op de ferry geweest naar Manly, een eiland vlakbij Sydney. Was mooi om te zien! Werd wel weer beetje best wel misselijk op de boot en op het eiland hebben we voor het eerst zeeziek-pilletjes gekocht, dat hielp! Op de terugweg kreeg ik wel dat gekke drukkende gevoel in mijn hoofd maar werd niet misselijk, alleen toen we weer terug in de stad waren en ik opstond om van de ferry te lopen, waren mijn benen wel helemaal trillerig en dat soort dingen; alsof je lichaam wel dezelfde symptonen heeft, maar jij het gewoon niet voelt ofzo. Maar ja. Was dr wel blij mee. Fotoootootootoo’s van die dag: