Reizen Uncategorized Zweden

Terug naar Zweden

Dit had ik gisterochtend geschreven, maar kan het nu pas plaatsen omdat we hier natuurlijk weer nooit weten wanneer we internet hebben ;)

Eigenlijk is het zo achteraf best snel gegaan allemaal. De hele 6 weken uit Zweden waren verdwenen toen ik mijn lief weer om me heen voelde op het vliegveld van Arlanda. Het was aan de ene kant heel erg raar, om zomaar opeens weer samen te zijn, maar ook meteen vertrouwd. Hij ruikt hetzelfde, knuffelt hetzelfde, voelt nog hetzelfde, is op dezelfde manier de liefste jongen die ik ken, doet nog steeds zn kleine treiterdingentjes. Toen ik deze ochtend wakker werd na een nacht vol lichte slaap voelde ik me hier thuis zoals ik nog nooit gedaan had. Misschien waren die 6 weken juist goed, in de zin van: Kijk, hier ben je groot geworden, met deze mensen, en de andere mensen hier om je heen zijn je vrienden, dat verandert niet, je gaat zo wel terug naar Zweden, maar dat wordt een heel ander Zweden voor jou, wat je samen maakt met je vriend.

En misschien is dat wat alles zelfs nog beter heeft gemaakt.

De vlucht was met en tussenstop, waar ik niet gelukkig mee was, alhoewel de dag en tijd wel erg fijn was, dankzij moeders. Om half 4, 21 augustus ging mijn vlucht van Schiphol naar Oslo, en daar zou ik na 2 uur wachten in het vliegtuig naar Arlanda stappen. Mijn tas was al een tijdje bijna uit elkaar aan het vallen, maar een kwartier voordat we weg moesten van Amstelveen was het duidelijk dat deze vlucht niet goed zou gaan in zijn toestand. Gelukkig kon mama nog een koffer tevoorschijn toveren van zolder die ik mee mocht, dus het ging precies hetzelfde als vorige keer eigenlijk, toen mijn rits knapte in de laatste 2 minuten J Alles van de brakke tas naar de stoere koffer overladen, en zoveel mogelijk creon erin geprobeerd te duwen, want medicijnen moesten natuurlijk ook nog mee. En voor iedereen die heeft gelezen hoe dat vorige keer was gegaan en zich dat ook nog herinnerd kan snappen dat ik daar helemaal niet zo een heel erge zin in had! Gelukkig ging het dit keer een stuk beter, in een grote boodschappentas van de Dirk, en was het gewicht ook minder indrukwekkend dankzij het verspreiden in ed verschillende tassen. Ik heb best veel in Amstelveen moeten laten van wat ik wou meenemen, vooral boeken L ik bedoel, hier heb ik natuurlijk ook nog een halve boekenkast te lezen, maar ik wilde die die diE mee! Hihi. Bij het inchecken op Schiphol bleek mijn tas 2 kilo te zwaar te zijn, maar Lisa stond vanaf het hele begin al xe2x80x99nonchalantxe2x80x99 de andere kant op te kijken (moeders had lisa en mij afgezet op schiphol en ging zelf door met werken) en toen ik eerder het gewicht van mijn koffer zag dan de incheck-vrouw begon ik ook maar es een andere kant op te kijken. Vanuit mn ooghoek zag ik haar heel even mijn kant op kijken maar plakte toen braaf het labeltje om mn koffer zonder een woord. Dankje!! Ook de medicijnen waren makkelijk mee te praten, ook al had ik 2 erg grote handbagagetassen.. Op vliegveld Oslo stonden overal bordjes aangegeven dat je je bagage zelf moest ophalen van de bagageband, ook al was hij rechtstreeks gelabeld. Natuurlijk was mijn tas nergens te bekennen en nadat ik het 3 vliegveld-werkzame-mensen had gevraagd waarvan 2 positief antwoordden en 1 negatief besloot ik het erbij te laten en op mn geluk te gokken. Aangezien ik het grootste deel van mn leven op dat geluk kan vertrouwen is het allemaal goed gekomen. In Oslo deden ze wel erg moeilijk over mijn medicijnen met het inchecken. Ik had recepten mee als bewijs dat het medicijnen waren, en allemaal voor mij, en op schiphol hoefden ze dat niet eens te zien toen ik dat zei, keken ze alleen even in mn tas zelf, maar hier waren ze die bladzijde 5 minuten aan het bestuderen met zn 2en en wilden daarna ook nog mn brief van Dr. van Nierop zien. Nou ja gelukkig had ik het allemaal bij me dus uiteindelijk kwam ik ook daar doorheen. In de eerste vlucht zat ik bij het raam mete en lege stoel naast me en daarnaast, in de stoel bij het gangpad, een heel erg aardige man, waar ik een groot deel van de vlucht mee heb gepraat. Hij bleek ook een erg intressant en origineel leven te hebben. De tweede vlucht had ik de hele 3 stoelen voor mezelf! Mede daardoor misschien was ik het kalmst ooit tijdens vliegen. Pas met uitstappen kreeg ik op de een of andere manier de goed bekende kotsneigingen. En Lies; ja, wij waren de mooiste love-exuactly van de dag! ;) Helaas moet vriendlief wel de hele week werken, dus ik ga vandaag maar eens al mn kleren wassen en uitpakken enzo. Ik beloof dat ik weer veeeeel meer zal schrijven! Hele dikke kus, Sarah vanuit de 7e hemel.

1 Comment

  • Reply
    lisa
    25/08/2006 at 4:50 pm

    Heej Saartje :D Heerlijk he? die drie plaatsten voor je zelf :), heb je ook een beetje geslapen?
    kusje van je zusje :D :D!

  • Leave a Reply