uituituit!

HIJ IS ERUIT HIJ IS ERUIT HIJ IS ERUIT HIJ IS ERUIT :D Mn ader is infuusjesloos :D Wat een gevoel van vrijheid weer na een laaaaange 25 dagen, en oooohw wat is douchen zalig!! Warm water over mn rechter arm en hand! Shampoo-en met 2 handen! Oksels scheren zonder atlethiek kampioenen na te doen! Hoe het verder gaat en hoe ik me voel weet ik zelf ook niet helemaal ! De ene dag, zoals gister, gaat het echt perfect en wil ik van alles doen, naja, dat wil ik de hele tijd wel, maar dan op die andere dagen is het veel lastiger en doe ik dus ook minder. Zaterdag voelde ik me heel goed, maar die avond zijn Lies en ik tot heel laat opgebleven, elkaar voorlezen uit dagboeken van toen we 8 waren!!! Echt geweldig haha het bleek dat Lisa nogal obsessed was met opruimen op 7 jarige leeftijd (al werd dat volgens haar dagboek toen elke dag als 1 van de eerste dingen gevraagd door de ouders-afdeling) en ze werd elke dag wakker, wat ze dus ook elke schrijfbeurt even als eerste meldde :D Mijn leven bestond uit viool, enge treinreizen, mn gezin, en vooral, wat elke keer weer terug kwam op dezelfde manier: paardrijden. Mijn god, dat was ernstig hoor haha.

Maargoed, volgende dag, zondag, hadden we al een tijd afgesproken om naar Amsterdam centrum te gaan. Voor de stad zelf, en ook zeker om mooie spullen te vinden om die in plastic en papieren tassen te stoppen met designer of keten namen daarop, en helemaal blij terug te gaan met de overvolle metro. Lisa heeft haar all-stars eindelijk, ik heb de mooiste jas sinds 3 jaar, en mn moeder een prachtig pak van Claudia Strater. En daarbij natuurlijk ook de nodige kleine spullen. Zoals handschoenen met een lange ‘mouw’ eraan vast, want het was (verrassend genoeg) best koud die dag, en mn gewone handschoenen kon ik niet aan, en mede omdat het een ‘niet-geweldig-gaan-dag’ was voor mij, bevroor ik aan alle kanten. Die wolle grijze handschoenen konden we dus gewoon over mn infuus over mn arm heen doen. Ideaal :)

Maandag oftewel gisteren, was mijn afspraak om 4 uur met mijn nieuwe daarvoor slechts een keer geziene dokter. Zij is ontzettend aardig, slim, kan goed luisteren en inleven, oftewel, ik ben tevreden met mijn ‘grotemensendokter’! De moeilijkste vraag was natuurlijk hoe snel het verstandig zou zijn om weer terug te gaan naar mn Zweden-thuis. Best lastig voor de arts, want zij heeft mij pas 1 keer gezien, en dat was toen ik ziek in het ziekenhuis lag. Mjah dan weet je natuurlijk niet hoe iemand er gezond uit ziet. Het grootste probleem daarna was mn gewicht. Met kleren, zonder schoenen, 51,4 kilo. Tja das te weinig, duidelijk voor iedereen. Mijn moeder was overigens weer eens mee naar een dokter gesprek, dit dus, en dat was wel even wennen weer haha, doet het nou 2,5 jaar zelf, en ook al was ik erg blij dat ik naar deze niet alleen hoefde te gaan, toch….snap je wel?! :D Maar het is goed gegaan, en voor haar is het fijn dat zij natuurlijk ook haar ‘zorgen’ heeft kunnen uitspreken. We hebben besloten dat ik nu gewoon op zoek ga naar een vlucht op zondag. Dat moet ik nu dus gaan doen, want ik zit weer in de bieb en heb nog 11 minuten precies! Daarna met moeders naar de bij-kaarthouders-avond van de bijenkorf, wie weet vind ik nog iets leuks om mee te nemen voor mn lieflieflief in zweden :) Dikke kus voor jullie.