dan maar zo

Ik word GEK van weblog die vastloopt en dan meteen maar even NIET opslaat wat voor briljants je net hebt getypt!! ( En vertel me nou niet WEER dat ik het eerst in Word moet typen zodat dit niet meer gebeurt – dat weet ik nou wel. argh. )

Waar het op neer kwam is:

– het is fijn om weer thuis te zijn (duh)
– Moeders was aan het stofzuigen, eerst gewoon de huiskamer
– het voelt wel iets minder veilig voor als mn infuus sneuvelen zou
– wat het uiteraard niet gaat doen ondanks de pijntjes die ik doorkrijg bij elk pompgeluidje
– over een half uurtje komt de thuiszorg wat altijd wel gezellig is behalve als je er geen zin in hebt
– gelukkig ben ik nu toch in een redelijk sociale bui en zal ik lief zijn
– Moeders is zelfs achter het bankje in de gang aan het stofzuigen, ik vrees dat ik straks eens een goed gesprek met haar moet hebben over wat er nou echt aan de hand is
– oja ik ben geloof ik ontslagen bij het cafe omdat meneer Baas toch echt mensen nodig had die nu met de drukke feestdagen kunnen werken
– dat snap ik ook heel goed en ik zou waarschijnlijk het zelfde doen maar toch was ik even heel boos
– en nu weer bijna helemaal niet meer mede dankzij overlieve Vriend Ver Weg
– de ontsteking op (in? hoe zeg je dat?) op mn hand van mn eerste infuus dit keer is DIK en JEUKT
– Ik wil Annepan even heel veel plezier wensen in La France!