The love birds are home

We’re back online!! Jemig de pemig wat irritant is het toch als je verbinding niet goed zit. En ik heb nog wel heerlijk nieuws: Shane heeft zijn verblijfsvergunning binnen!!

Hij is nu sinds ongeveer een maand in Nederland en dat is zo ontzettend fijn. We hebben het hartstikke druk gehad met eigenlijk vrijwel alleen maar leuke dingen. De eerste paar weken moest ik wel op zoek naar een nieuwe manier om niet elke avond compleet total loss te zijn van een te volle dag want hoe weinig energie ik heb, zo veel heeft Shane ervan. We waren zo gewend om echt alles samen te doen omdat hij er normaal gesproken maar een weekendje was en dan wil je die tijd optimaal benutten. Nu wisten we wel dat we opeens alle tijd hadden, maar beseften we het nog niet voor 100%!  Ondertussen gaat dat een stuk handiger. Ik vind het niet zo moeilijk meer om niet ook perse druk bezig te zijn zolang Shane dingen aan het doen is en we proberen iets harder om een soort van regelmaat erin te houden. Avond eten is van 23:00 uur ‘s avonds naar 20:00 uur (… of 21:00 of 22:00, but we try) verschoven, Shane staat vroeg op om te sporten en dingen te regelen zodat ik een paar uur langer kan slapen, we houden afspraken beter bij zodat we er niet opeens weer drie op een dag hebben, enzovoorts. Hoe langer we hier nu samen wonen hoe gelukkiger ik me voel. Ik weet het, kots slijm shut up, maar sorry! Echt! Ik vind het zo bijzonder dat we al zeven jaar bij elkaar zijn en nog steeds het gevoel hebben dat het alleen maar beter wordt. Had ik vroegah niet gedacht, verwacht of gehoopt, maar ben nu heel blij dat het zo is.