Saartje gefrustreerd

Drie weken geleden wou ik voor het eerst echt mijn Australische visum aan gaan vragen. In die dagen scheen de zon zo af en toe nog dus ik was er goed voor gaan zitten op mijn vensterbank met mijn ramen open en mijn uitzichtje op mooi Amsterdam. Bleek dat mijn paspoort nog maar een half jaar geldig is. Tja als het plan is om ongeveer een jaar weg te zijn is dat niet gewenst, dus ik naar Amstelveen fietsen toen ik er eindelijk tijd voor had om bij dat gemeente te huis mijn paspoort te laten vernieuwen. Helaas, zij waren 3 van de 5 werkdagen al om 12 uur dicht voor die mogelijkheid, zo ook die dag en ik was natuurlijk te laat. Volgende dag nog een keer heen en weer in alle drukte maar wel mooi op tijd. Pas na ruim anderhalve week had ik tijd om mijn nieuwe paspoortje op te halen (de pasfoto ziet er veel minder eng uit in zwart wit, hoollaa!) en die avond dan eindelijk de stressvolle happening ondergaan; het formulier zo goed mogelijk en naar alle waarheid ingevuld en opgestuurd, internettisch (ja) natuurlijk. In al die waarheid had ik ook verteld dat ik CF heb, want ze vroegen heel veel medische prut en met al die eerlijkheid in je achterhoofd is het toch handig om dat meteen te melden. Nu, 4 dagen later geloof ik, krijg ik een mailtje dat ik een freaking X-ray moet gaan doen en ook een medisch onderzoek. Jongens… buuhuuhh. Ik heb medische onderzoeken genoeg gehad, bel xc3xa9xc3xa9n van al mn dokters maar dan kan die jullie ook vertellen dat ik niemand besmet en neer laat vallen en bovendien ook op mezelf woon en goed werk en bezig ben.. Bah. Tijd en geld verspilling – beide afspraken moeten meteen daar betaald worden. De X-ray dinges heb ik net gebeld en daar kan ik elke werkdag tussen 9 en half 12 binnen lopen, ook zo een super tijden. Dat moet xc3xb3f dinsdag (erg krap) dus xc3xb3f donderdag. Daarna kan ik naar 1 van de 3 dokters die de bevoegdheid hier in amsterdam hebben om voor het visum gebeuren dat stomme onderzoek uit te voeren (en alledrie hun telefoon niet opnemen).