De twintigste plog, over 27 augustus 2015. Elke zes dagen een nieuwe plog!
Goedemorgen! Dit is wat ons beestje elke ochtend doet wanneer ze (op mysterieuze wijze) beseft dat Shane naar zijn werk gaat. Kruipt onder de deken vandaan, gaat binnen aai-bereik liggen of zitten, en kruipt daarna weer terug onder de deken om samen met mij verder te slapen.
Dit is wat ze doet wanneer ze zich realiseert dat ik wakker ben.
Na het lopen een warm drink ontbijt. Ik was nog niet helemaal scherp, zoals je kan zien.
Gaat deze schijt ook nog voorbij op een dag? Vrij zeldzaam dat ik hierover zeur, maar vandaag vind ik het bijzonder moeilijk om te negeren.
Tijd voor nog meer beest knuffels.
Tijd voor dit.
Daarna ga ik op zoek naar een knoop voor Shane’s broek, wat ik hem ongeveer een maand geleden beloofde. Halverwege de zoektocht besef ik me dat het niet de eerste is en dat er toen geen passende knoop te vinden was. Dat is helaas niet veranderd.
Bezoek! Van de beruchte fotograaf van ons Breathless project. Hij blijft toevallig anoniem.
Vandaag is groen, terwijl het beest op schoot mag aan tafel en ik aan mijn pak-lijst werk.
Nog een foto van onszelf maken blijkt leuker te zijn.
Mijn schoot zit nooit zo lekker. Maar of dit nou beter is betwijfel ik?
Er is trouwens altijd tijd voor Jenna Marbles. Nu dus ook.
Tot ik mezelf voor de vierde keer eraan herinner wat vandaag het belangrijkst is. Tassen inpakken!! Ik begin met een outfit te bedenken voor tijdens het vliegen. Wat denk je? Ik moet er zelf behoorlijk hard om lachen.
Wat is dat toch met inpakken? Waar gaat het elke keer fout? Dit heeft muziek nodig. En wel dit soort.
Na zwoegen en zweten kom ik zo ver.
Nee, de schijt stopt niet.
Maar er is geen greintje schijt te vinden op bestemming!! Dit maakt me heel erg blij.
Beestje, kun jij alsjeblieft niet zo naar me blijven kijken? Ik vind het heel heel erg om straks van je weg te gaan en dit maakt het niet veel makkelijker.
Op zoek naar deze zaken. We zijn nog steeds in een (absoluut niet) tropisch land tijdens regenseizoen.
Ik vind mensen die sacherijnig zijn op de dag voor vakantie vertrek heel vervelend en nu ben ik er zelf een. Dat ook nog!
Zo trillerig als wat kom ik weer thuis maar gelukkig is er net als voor Jenna, ook altijd tijd voor Marshmellows.
Laat ik nog eens een koffer vullen.
Schiphol! Nog niet voor mezelf, maar ook weer een beetje wel, want zusjelief komt terug van Kopenhagen en gaat de tijd dat wij weg zijn op het beestje passen.
Hup, mee naar Haarlem jij.
We zijn er allemaal! Het voornemen dat alles ingepakt zou zijn als Shane eenmaal thuis was is natuurlijk grote onzin gebleken.
Voor koken is er vandaag nou eens gèèn tijd.
Voor moestuin groenten plukken wel! Ja ja, tomaat is fruit. Whatever. Kijk hoe mooi!
Zo ziet het eruit als we het vasthouden.
Hier zijn we tig uur verder, krijg ik met geen enkele manier meer een lach op mijn hoofd getoverd, maar zusjes slaapplek is er…
… alles is zo ongeveer ingepakt en voorbereid…
… en ook ons eigen bed heeft schone lakens gekregen, waar we nog zo een drie uur in door kunnen brengen waarvan ik geen minuut slaap, zal blijken.
Maar! Ik speel vals met de plogregels om te laten zien dat het allemaal fantastisch is afgelopen ;) Want nu is het dus zo. Welterusten!
No Comments