Plog 24: Dam tot Dam voor lucht, hoppa!

De vierentwintigste plog, over zaterdag 20 september 2015. Elke zes dagen een nieuwe plog!

Goedemorgen! Wat is het toch stil op straat op de vroege zondagochtend. Best mooi.

Geen tijd voor treuzel wakker worden vandaag. Chaos!

En dan dit! Ojeej.

Edwin weet er wel wat op.

De buurvrouw! Heel lief!

Treinvoer om de trekkende mic key button de kop te snoeren.

En dan zijn we alweer op Amsterdam Centraal. Waar wel veel mensen in allerlei gekleurde en bedrukte t-shirtjes rondlopen.

Hier moeten we heen.

Om Shane samen met wat andere sportievelingen ook in gekleurde t-shirtjes te hijsen! Je raadt het vast al, het is D-Day. Rennen met die hap! Voor lucht. Cystic Fibrosis lucht, wel te verstaan. De hele 16,1 kilometer van de Dam tot Dam.

Kijk ze er eens klaar voor zijn!

Ja. Echt. Klaarder dan klaar. Zowel team Juich als team Ren.

Kus d’r op. Dit zijn van die dagen dat er extra veel liefde in de lucht zit.

De renners van start; wij de bus in.

Dan nog even de finish vinden. Best nog een stukje lopen. En achter wie loop ik nou precies?!

Het zijn nog meer partner aanmoedigers en professioneel mede-hoesters! Al is die middelste er al een tijdje minder goed in, want die heeft nieuwe longen. Die trouwens ondertussen ook al best weer oud zijn, hoera!

Best druk hier hoor! Ik hou zo van dit soort evenementen. De mensen die nu rennen doen dat allemaal voor goede doelen. Hoe bijzonder is dat?! De microfoon meneer vertelt over de DJ’s kunsten heen dat er voor al die goede doelen in totaal meer dan anderhalf miljoen euro is opgehaald. Daar is maar èèn woord voor: Awesome! Vooral ook omdat er allemaal kleine goede doeltjes meerennen, die het stuk voor stuk heel goed kunnen gebruiken.

Terwijl ik dit allemaal sta te denken, is Irène gelukkig beter aan het opletten.

Zodat ze deze foto kan nemen als Shane voorbij rent. Ik sta alleen maar enthousiast te gillen om vervolgens te beseffen dat ik verdorie geen foto heb genomen. Plogster boven plogster!

Irène’s joerd is ook binnen. Het valt niet te behelpen, van dit soort dingen wordt je trots!

Na even zoeken hebben we Edje en Shane ook weer gevonden. Mag ik meteen even iedereen bedanken die gedoneerd heeft hiervoor? Er is in totaal 850 euro binnengekomen via Shane’s profiel! Echt heel erg geweldig, alle liefde voor jullie!

Op naar het drankjes park.

Eindelijk zitten! Alhoewel de mannen blijven staan. Wie heeft hier nou eigenlijk die 10 mijl gerend?

Oh en wacht heel even. We denken natuurlijk heus wel aan het segregatie beleid. Hop, tas er tussen en 6(0) (centi)meter uit elkaar. Geen probleem.

Terug naar huis. Het is ons het dagje wel geweest. Maar de medaille is binnen!

Op de bank vind ik heel welkome Deense paracetamollen. Die kunnen maar door èèn persoon hier zijn vergeten. Dankjewel Annie! Alhoewel, nu dat ik dat schrijf bedenk ik me dat de andere honden tante daar ook net vandaan kwam! Dankjewel Pumba?

Hoe dan ook, dit is vrij letterlijk de houding waar ik me de rest van de dag in bevind. Met laptop en beest, natuurlijk.

Shane maakt een lekkere HelloFresh soep die me nog smaakt ook.

Tandenpoetsen…

… want de dame des huize roept ons naar bed. Welterusten!