Plog 60: met een afgewerkt To Do lijstje

De zestigste plog, over donderdag 28 april 2016! Elke zes dagen een nieuwe plog!

Goedemorgen! Het beest moet naar buiten, maar de lucht belooft niet veel goeds. Ik laat de camera even thuis, ok?

Toch nog droog gebleven. Thee zetten met zonlicht wat door de nog net zo donkere lucht heen komt.

En wakker worden met Youtube en reclame blaadjes.

Oude nagellak eraf; nieuw basislaagje erop. Van Herôme, da’s een fijne.

Wat nog fijner is, is wanneer het beest naar me toe komt gerend voor een schaamteloze knuffel!

Tijd voor een draaimolen.

En een nieuwe toren.

Volgens mij mag ik mijn mickey button wel weer eens laten verwisselen want hij blijft naar binnen trekken. Ik heb ondertussen geleerd dat dat een verouderingsteken is in mijn geval. Dan maar even een goede lunch om die maag weer vol te pompen. Dit is altijd goed, met veel zout erbij!

Nog meer knuffels met het beest.

En de draaimolen heeft het tot de volgende ronde gehaald.

Wat gaat er toch altijd verrassend veel tijd zitten in ‘even snel een blog dingetje’ doen! Dus dat is dit.

En dan bedenk ik me zomaar dat dit kaartje wel een leuk idee is.

Meteen op de post (het proces van bedenken, schrijven en sturen is nog nooit zo snel gegaan!) en als we dan toch naar buiten gaan kan ik net zo goed het recycle spul meenemen.

Het beest wilde vandaag naar het park. Vond ze handig, want daarvoor staan die recycle containers. Ze is zo behulpzaam!

Nu dat we weten dat beesten alleen he-le-maal achterin het park los mogen, is dat de enige plek waar we braaf met de bal spelen. Soort van. Soms.

Kijk nou hoe lief. Het gooien en brengen gaat altijd eeuwig door. Het is maar wat je hobby is!

Tijdens het uurtje buiten hoestte ik me de hele tijd al een ongeluk, met toch wel de klapper onderweg terug naar huis op een druk kruispunt waar mijn longen maar niet chill wilden doen. A.k.a. toeschouwers en een nonchalante leun actie tegen het stoplicht. Eenmaal thuis stik ik een beetje in het kwadraat en na een kotsbui voelt het allemaal wat beter. Vriend is ondertussen thuis en brengt me lief een glas water, waar natuurlijk een foto van gemaakt moest worden zodat ik dit verhaal ook kon vertellen. Ja, je bent eerlijk en open of je bent het niet he? Al vergeet ik hoestbuien normaal altijd te noemen omdat ze zo normaal zijn, maar dan weet je nu dat je die er bij elke plog even een paar keer bij kan bedenken!

Verder met de orde van de dag. Er zijn weer wat groenteplantjes die hun eigen grotere pot nodig hebben. En bovendien was er dus niets gebeurd met de sla en snijbonen dus die zaai ik opnieuw.

Vriend schildert een raampje en stoeit wat af met het beest.

Ojeej, dit is dus waarom je altijd meteen water moet geven als het plantje verhuist naar een nieuwe pot. Snel doen!

We eten een van mijn lievelingsgerechten.

En kijken weer een aflevering van Orphan Black.

Het beest blijft hangen in haar hyper modus. In het echte leven zie je haar dan ook niet scherper dan dit.

Ronde twee van de nagels. Een beetje in clown style erop gekwakt, maar de stukjes die er niet horen te zitten slijten er vanzelf af.

En dan begin ik eindelijk aan het laatste wat er ook nog op mijn To Do lijstje stond voor vandaag. Inpakken!! De sondevoeding neemt vast de helft van de ruimte in en twee derde van het gewicht. Altijd chill. Verder kom ik ook niet dus dat moet morgen nog maar gebeuren. Maar waarom inpakken dan?!

Omdat ik morgen op de trein naar Berlijn stap!! Voor een lang weekend daar. Heel. Veel. Zin. In! En heel veel schietgebedjes dat mijn lijf zich goed bruikbaar zal stellen voor alle leuke dingen daar. Daar help ik zelf vast wat aan mee door op tijd naar bed te gaan vanavond. Welterusten!