Sinds drie weken ben ik heel enthousiast lid van de sportschool. Er werd meteen een afspraak gemaakt voor een introductie uurtje, waarin ik als ik wilde ook een 12 weken durend programma kon uitkiezen om me te helpen dichter bij mijn doel te laten komen. De dag van te voren werd ik gebeld of ik nog kwam – ja tuurlijk! De dag van de afspraak was ik met Bowe en Shane in de stad en werd het wat moeilijker om gemotiveerd te zijn. Uiteindelijk belde ik ze vanuit de metro onderweg naar huis of de supermarkt, waar beide heren heen zouden gaan, met de bedoeling het af te zeggen. Toen ik op hing moest ik helaas naar het engels vertalen dat ik een kwartiertje later op de sportschool kon en zou komen. Het uurtje was best informatief en ik heb ook wel het idee dat meneer de trainer me dingen goed heeft uitgelegd (behalve hoe alle apparaten werken want daar was een andere afspraak voor gemaakt, die ik, realiseerde ik me eergister, totaal vergeten ben) en er werd gemeten wat mij bmi, vetpercentage en uithoudingsvermogen was. Het viel allemaal erg mee. Ik bleef maar vertellen hoe slecht mijn conditie wel niet is en na een 5 minuten durend testje op een nep fiets stond er in knipperende letters ‘very good’. Ik weet niet wie er verbaasder was na al mijn negatieve verhaaltjes, ik of de trainer. Maar nice.
Sindsdien ben ik.. 1 keer geweest! Om een les mee te spinnen. Best wel beetje zwaar dat.
Maar na vanavond ben ik 2 keer geweest. We wonen tegen over de sportschool dus het was niet eens zo gek om naar binnen en buiten te lopen voor 9 minuutjes zonnebank. Ik voelde me er best stout over want had getekend dat ik twee keer per week zou komen sporten enzo, en dan kom ik alleen om warm en bruin te worden hihi. Na 6 en 12 weken heb ik ook een klein evaluatie gesprekje en ik wil dus eigenlijk wel mijn best doen. Maar wat ik wel ook bedacht is dat ik ook bij deze activiteit mijn kaartje door de dinges moest halen en ze dus later terug zien dat ik op de sportschool ben geweest. Weten zij veel waarom :)
We zijn nu al een tijdje geleden verhuisd en hebben het zo heerlijk in ons studio appartementje. Alles voor onszelf, een heel stuk dichter bij (in!) de stad en een stuk goedkoper. Ik negeer het feit dat ik in November weer iets anders moet zoeken, het is immers nog best ver weg. Toch? Ik ben gestopt met mijn baantje bij Mazzo – het was allemaal niet helemaal voor mij bedoeld voor the long term. Ik heb heel volwassen ontslag genomen en ben met een goed gevoel weggegaan, wat heel fijn is. Ik had nog geen nieuw baantje maar heb ondertussen een gesprek bij Hyves gehad en het lijkt er op dat ik daar snel aan de slag kan. Gekke wending maar ik ben erg benieuwd; het voelt een stapje richting een iets serieuzer leven, waar ik helemaal geen probleem mee heb! Shane is aan het proberen zijn eigen bedrijfje aan het op te zetten, zodat hij geen kantoor slaaf hoeft te worden hier en hopelijk op een makkelijkere manier door alle visum regels heen kan. Verder zitten we nu dat het zonnetje zo fijn schijnt, net als de rest van heel Amsterdam, meteen gezellig met vrienden op terrasjes. Nog wel met jassen aan, maar ook met zonnebrillen. Dat gaat de goede kant op!!
No Comments