Plog 35: longfunctie blazen enzo

De vijfendertigste plog, over dinsdag 24 november 2015. Elke zes dagen een nieuwe plog!

Goedemorgen! Ik ben aan het experimenteren met vroeg opstaan deze week, dus voilà. Vriend heeft een lief brief’je’ achtergelaten voor me. Instant day improvement!

Als ik eenmaal uit bed ben vind ik het super fijn om vroeg genoeg wakker te zijn om het licht te zien worden.

Eten, spul, koffie en een boek. Een super spannend boek!

Buiten is het nat en koud dus moeten we het maar even doen met deze foto bij het beest uitlaten.

Gebeurt dit bij jullie ook elke g*dd*mn keer dat je mascara opdoet?!

On y va. Op naar de file, volle parkeerplaatsen en een onhandig stuk lopen in de storm.

Ik vergeet altijd dat ik niet lang meer snel kan doorlopen en ik kan dus niet op een handige plek parkeren, dus ik ben laat en buiten adem met hoofdpijn. Terwijl ik door de modder in de regen met mijn suède laarzen naar het ziekenhuis hobbel herhaalt het stemmetje van een van mijn longartsen zich in mijn hoofd. ”Ben je ook nog eens vanaf dat moeras in Abcoude komen lopen?!” Hoe dan ook, ik blaas een longfunctie van een nette 40% en dit is hoe mijn adem eruit ziet. Meer foto’s heb ik er nu niet van, maar je kan in een eerder blogje wel lezen hoe dat eraan toe gaat.

Iedereen die in het AMC werkt loopt rond met haat en frustratie in de ogen vanwege het nieuwe elektrische patiënten systeem dat sinds een paar weken in werking is. De boel loopt overal flink uit dus ook bij mijn longarts. Gelukkig neemt de longverpleegkundige de tijd voor een fijn gesprek met me tijdens het wachten.

De langzaamste apotheek van het land is daarentegen goed bezig vandaag. Binnen een uur kan ik er weer weg. En er is nog gratis koffie ook.

Beloning snacks halen. Koffie heb ik dus al gehad, dat scheelt weer.

Terug naar het moeras in Abcoude.

Dat heb ik alweer gelopen, en dan ook nog eens naar de andere kant van het gebouw.

Kijk, net een survival training.

Gehaald! Ik mag deze week nog naar mijn eigen apotheek voor de rest van het medische spul, en ik ga nù wat vissige rijst eten.

Je denkt misschien dat dit de regen is, maar dat is gewoon omhoog gespetterde modder.

Een mond vol sushi doet de mens goed. Dag ziekenhuis, tot morgen voor de mic key button wisseling. Al rond spetterend in de modder onderweg naar de uitgang rij ik nog langs een politieauto en wat AMC beveiligers. Ze staan naast een auto die bestolen is. Dankjulliewel dat jullie daarvoor niet onze auto uitkozen jongens, dankjulliewel! Ik moet wel even lachen om alles, ohhh mijn ghetto ziekenhuisje toch!

Oh, hi!

Ik heb geen magnetron maar wel heel erg zin in popcorn. Het is een experiment.

Internet legde me uit hoe ik dit kon doen maar het duurt wel heel lang…

Hey, er komt iemand thuis!

Laat ook maar. Wat ontplofte mais eruit pikken en terug naar de bank. Weeds kijken.

Het is nog steeds best nat buiten, als vriend en beest gaan lopen.

We wassen wat af en koken nog eens wat.

Ik knip en plak nog wat. Ach ik ben zo creatief joh. Ik heb eigenlijk gewoon heel erg zin om dronken te worden en te paaldansen.

Doe ik allebei natuurlijk niet, gekkie. Die dagen liggen achter ons. Blijkt maar weer. Welterusten!