Huis & Tuin

Tuin avonturen: Vensterbank babies

Achtertuin HaarlemHet zal de mensen die mij op ook Facebook of in het echte leven kennen niet ontgaan zijn dat ik vorig jaar een nieuwe liefde heb gevonden. Mijn Tuin. Ik had me nooit voorgesteld dat ik zoiets sufs klinkend zó boeiend zou gaan vinden, maar it really is the perfect match! Vorig jaar heb ik sowieso niet veel geblogd, dus ook niet over de tuin. Maar dit seizoen wil ik jullie hier op de hoogte houden van de green machine!


Vlak voor mijn opname vorige week had ik gelukkig al wat zaadjes in potjes aarde gestopt en op de vensterbank neergezet. In de huiskamer, want het was nog te koud om dat buiten in de volle grond te doen. Daarnaast is het makkelijker voor de zaadjes om te ontkiemen en te ontplooien in sterke plantjes als ze in de warmte en het licht kunnen staan zonder harde wind of regen. Verstopt voor vogels en katten, de grote wildernis gevaren van dit land. Vorig jaar keek ik na het zaaien elke ochtend meteen of ik al een groen puntje in de aarde kon ontdekken. Dit jaar was ik er noodgedwongen iets minder mee bezig totdat Vriendlief de boodschap op Facebook plaatste dat ‘hij trots was om aan te kondigen dat we weer ouders waren geworden’, wat meerdere mensen een hartaanvalletje bezorgde, tot ze de bijbehorende foto zagen:

Baby hoofdjes!

Groene baby hoofdjes!!

Trouw in mijn hervonden rol als tuin nerd heb ik die dag vervolgens twintig keer naar de foto gekeken, en de volgende dag tien keer, en die daarna minstens vijf… Tot ik weer thuis kwam, ze in alle drukte vergeten was, moest her-acclimatiseren, zoekend om me heen keek en ze zomaar weer zag staan. Lieeefdeeee op het tweede gezicht! Vorig jaar had ik ongeveer veertig tomatenplanten te veel want na mijn internet geresearch had ik het idee dat je geluk moest hebben als je zaadjes uitkwamen. En dat een tuin bomvol tomaten wel leuk zou zijn. Maandenlang waren er overal in huis veel te lange, dunne, zielige plantjes te vinden waarmee ik niet wist wat ik moest doen, tot ze uiteindelijk omstebeurt de biobak ingingen. Zo triest! Dit jaar ben ik dus rete verstanding bezig geweest. Ik heb van te voren een planning gemaakt, bedacht hoeveel realistisch is, en precies genoeg of één zaadje meer per soort gepland. Vandaar nu maar één ovenschaal met potjes, in plaats van vijf. So organised!

Niet lachen, dit is dus een moestuin planning.

Dit is dus mijn moestuin planning. Yep, floral washi tape and all.

De plantjes bleven ondertussen goed hun best doen. De snijbonen groeien als, well, bonenstaken, en afgelopen woensdag zag het er allemaal al zo uit:

Zaadjes op de vensterbank

De drie bovenste van links naar rechts zijn peultjes, snijbonen en courgette. De onderste rij is allemaal tomaat; gewone, kers- en vleestomaten. Van de snijbonen zijn er twee van de drie goed gaan groeien – de derde is halverwege verrot afgestorven. Vorig jaar hadden we niet eens belachelijk veel gepland, maar hadden we zoveel snijbonen dat we ze het aan het eind van het seizoen niet meer konden uitstaan! Dit jaar doen we de helft van die hoeveelheid en zijn de peultjes een nieuw probeersel. Daarvan zijn alledrie de stekjes goed gaan groeien.
Plantjes afharden Wanneer je plantjes van een veilig potje op de vensterbank naar je wilde echte tuin wilt overzetten, is het verstandig om ze eerst af te harden. Dat houdt in dat je ze een paar dagen in hun potje in de half schaduw buiten zet, om ze te laten wennen. Dan kunnen ze buiten-staan-celletjes aanmaken, wennen aan de wind en zon en is de verhuizing geen te grote schok. Echter, vorig jaar liet zien dat bonenstaakjes van alles kunnen en aangezien deze ook weer zo hard groeien, het weer perfect was en mijn energie aanwezig genoeg, besloot ik ze binnen een dag te verplaatsen. De peultjes hadden al een stel wortels like craaazy, dus het vergde wat liefdevol geduld om die uit te knoop te frutselen; ‘transplanteren’ gaat natuurlijk het beste als je zo weinig mogelijk van het plantje kapot maakt.
Bonenstaak in tuinIn een gat diep genoeg voor het hele plantje in de lengte giet je wat water, zodat alle aarde wat om de wortels komt te liggen meteen al goed nat is. Dan schuif je voorzichtig de aarde terug in het kuiltje en druk je het een beetje aan, zodat het plantje rechtop blijft staan.

Een close up van Smeagol kan uiteraard niet uitblijven.

Een close up van Smeagol kan hier uiteraard niet uitblijven.

En dat is dat. Peultjes en snijbonen zijn allebei klimplanten, vandaar de bamboe stokken waar ze omheen staan. Daar wikkelen ze zichzelf omheen wanneer ze gaan groeien, dat ziet er nog leuk uit ook. Ik was een beetje een anxious mama over hoe ze de volgende dag erbij zouden staan. Maar de volgende dag en ook vandaag nog staan ze er stralend en sterk bij. Hooray! Spreid uit die vleugels tentakeltjes, babies!

Snijboon peuters

Snijboon peuters. Ik heb een extra zaadje hier nog de grond in geduwd voor een kans op een derde staak.

Peultjes peuters

En peultjes peuters!

3 Comments

  • Reply
    Sandy
    17/04/2015 at 5:44 pm

    Love it :)

  • Reply
    jootje
    17/04/2015 at 9:11 pm

    Ga bij je op les maar wel met handschoenen wat dat is verplicht ..

  • Reply
    denise
    18/04/2015 at 9:40 pm

    Whooee nice!!

  • Leave a Reply