De vijfentwintigste plog, over zaterdag 26 september 2015. Elke zes dagen een nieuwe plog! Continue Reading
Al jaren was er, naast weinig beenruimte en grote verveling, nog een reden dat vliegen geen groot feest was. Ik kon namelijk niet zo goed ademen. Mijn borstkas voelde strak aan, ik kreeg hoofdpijn, werd slapjes en moest veel nutteloos hoesten. Nou compenseerde de blijdschap van het reizen dat voor lange tijd ruimschoots (en: lag het wel aan het vliegen en was het niet toevallig net even een halve rare CF dag?), maar toen ik twee jaar geleden weer vier uur in de lucht hing besefte ik: dit gaat zo niet langer. Het kan best eng zijn, om je zo slecht te voelen op een plek waar je geen kant uit kan. Maar hoe werkt dat nou eigenlijk, vliegen met zuurstof? Continue Reading
De vierentwintigste plog, over zaterdag 20 september 2015. Elke zes dagen een nieuwe plog! Continue Reading
Reizen: het Griekse eiland Ios
Tijdens mijn vakantie besloot ik om naast de plogs, ook een informatiever stukje te plaatsen over de plekken waar we zijn geweest! Te beginnen met het eiland Ios. Shane heeft hier voordat we elkaar kenden een paar zomers gewerkt, en in 2010 hebben we er samen een watersport bedrijfje gerund op een rustiger strand. Deze zomer waren we er uitgenodigd voor een bruiloft en zijn we er vijf dagen gebleven. Onder de begeleiding van mijn foto’s (een mix van vijf jaar geleden en deze zomer), wat voor eiland Ios is. Wat er te doen valt en waar de mooiste plekjes te vinden zijn! Continue Reading
Plog 23: back to reality
De drieëntwintigste plog! Over maandag 14 september, 2015. Elke zes dagen een nieuwe plog! Continue Reading
De tweeëntwintigste plog, over 8 september 2015. Elke zes dagen een nieuwe plog! Continue Reading
De eenentwintigste plog, over woensdag 2 september, 2015. Elke zes dagen een nieuwe plog!
Goedemorgen! Het is al 13 uur, ik besef net pas dat het plogdag is (gemist: wandeling naar het plein, ontbijt, en het doei zeggen tegen fotograaf Patrick die weer naar huis is) en we verhuizen vandaag van kamer wat betekent: inpakken!
Hey kijk, bewijsstukken van gister! We zijn op het Griekse eiland Ios voor de bruiloft van vrienden die we kennen van Shane’s thuis en dit eiland, en dat was gister. Al ging ik als eerste terug naar het hotel, ik ben trots op hoe goed mijn lijf het volhield. In strakke jurk en op hoge hakken! In the pocket, uhm, koffer. En wel nu.
De verhuizing is het helemaal waard. Van de kelder naar de begane grond dus meer daglicht…
Dan hebben we het nog niet gehad over wat we zien als we de kamer uitlopen.
Tijd voor de outfit van de dag.
Oja. Nog even de wishing well terug vinden want dit schoot er gister bij in.
Vandaag is herstel en uitrust dag. Shane doet het voor.
We hebben tot nu toe elke dag van alles gedaan maar een hele dag hier rondhangen is helemaal niet verkeerd. Iedereen van de bruiloft verblijft in dit hotel dus overal zijn bekende gezichten.
Hoi! Het is me een potje heet. Gelukkig is het zwembad dichtbij.
We veranderen eens van ligplaats.
Rond 17 uur ontstaat er een vlezige lunch.
Daarna gaan we toch nog even op pad. Het dorpje wat je ziet vanuit het hotel is het enige dorpje op dit eilandje en bestaat uit bars, clubs en oude Griekse woningen.
Elke keer dat we hier langs lopen klinkt er een enthousiast ‘Suzy!’. Toen we hier werkten reed een zelfde model autootje ons hier rond.
De crisis heeft deze wafels helaas geen goed gedaan.
Dit was nou niet bepaald verwacht vandaag maar opeens zijn we een hele hoop trappen opgekropen.
Op weg naar het topje van het dorpje, de kerk.
Mooi. En fijn. En raar. Het is vijf jaar geleden dat we hier het zomerseizoen werkten, tussen allemaal andere buitenlandse baantjes in en nog zonder vaste woonplaats. Wat een ander leven. Menig dronken nachten zijn hier doorgebracht!
Waaaahh! Snel terug naar beneden.
We vinden dit mooie verstopte terrasje met net zo mooi uitzicht en stoppen voor een drankje.
Dit vinden we ook wel plog waardig. Wederom typerend voor deze plek!
De twintigste plog, over 27 augustus 2015. Elke zes dagen een nieuwe plog!
Goedemorgen! Dit is wat ons beestje elke ochtend doet wanneer ze (op mysterieuze wijze) beseft dat Shane naar zijn werk gaat. Kruipt onder de deken vandaan, gaat binnen aai-bereik liggen of zitten, en kruipt daarna weer terug onder de deken om samen met mij verder te slapen.
Dit is wat ze doet wanneer ze zich realiseert dat ik wakker ben.
Na het lopen een warm drink ontbijt. Ik was nog niet helemaal scherp, zoals je kan zien.
Gaat deze schijt ook nog voorbij op een dag? Vrij zeldzaam dat ik hierover zeur, maar vandaag vind ik het bijzonder moeilijk om te negeren.
Tijd voor nog meer beest knuffels.
Daarna ga ik op zoek naar een knoop voor Shane’s broek, wat ik hem ongeveer een maand geleden beloofde. Halverwege de zoektocht besef ik me dat het niet de eerste is en dat er toen geen passende knoop te vinden was. Dat is helaas niet veranderd.
Bezoek! Van de beruchte fotograaf van ons Breathless project. Hij blijft toevallig anoniem.
Vandaag is groen, terwijl het beest op schoot mag aan tafel en ik aan mijn pak-lijst werk.
Nog een foto van onszelf maken blijkt leuker te zijn.
Mijn schoot zit nooit zo lekker. Maar of dit nou beter is betwijfel ik?
Er is trouwens altijd tijd voor Jenna Marbles. Nu dus ook.
Tot ik mezelf voor de vierde keer eraan herinner wat vandaag het belangrijkst is. Tassen inpakken!! Ik begin met een outfit te bedenken voor tijdens het vliegen. Wat denk je? Ik moet er zelf behoorlijk hard om lachen.
Wat is dat toch met inpakken? Waar gaat het elke keer fout? Dit heeft muziek nodig. En wel dit soort.
Na zwoegen en zweten kom ik zo ver.
Maar er is geen greintje schijt te vinden op bestemming!! Dit maakt me heel erg blij.
Beestje, kun jij alsjeblieft niet zo naar me blijven kijken? Ik vind het heel heel erg om straks van je weg te gaan en dit maakt het niet veel makkelijker.
Op zoek naar deze zaken. We zijn nog steeds in een (absoluut niet) tropisch land tijdens regenseizoen.
Ik vind mensen die sacherijnig zijn op de dag voor vakantie vertrek heel vervelend en nu ben ik er zelf een. Dat ook nog!
Zo trillerig als wat kom ik weer thuis maar gelukkig is er net als voor Jenna, ook altijd tijd voor Marshmellows.
Laat ik nog eens een koffer vullen.
Schiphol! Nog niet voor mezelf, maar ook weer een beetje wel, want zusjelief komt terug van Kopenhagen en gaat de tijd dat wij weg zijn op het beestje passen.
We zijn er allemaal! Het voornemen dat alles ingepakt zou zijn als Shane eenmaal thuis was is natuurlijk grote onzin gebleken.
Voor koken is er vandaag nou eens gèèn tijd.
Voor moestuin groenten plukken wel! Ja ja, tomaat is fruit. Whatever. Kijk hoe mooi!
Zo ziet het eruit als we het vasthouden.
Hier zijn we tig uur verder, krijg ik met geen enkele manier meer een lach op mijn hoofd getoverd, maar zusjes slaapplek is er…
… alles is zo ongeveer ingepakt en voorbereid…
… en ook ons eigen bed heeft schone lakens gekregen, waar we nog zo een drie uur in door kunnen brengen waarvan ik geen minuut slaap, zal blijken.
Maar! Ik speel vals met de plogregels om te laten zien dat het allemaal fantastisch is afgelopen ;) Want nu is het dus zo. Welterusten!