Late to the party, but there nonetheless! Yep, nadat ik even een jaar de kat uit de boom moest kijken heb ik besloten dat ik dit ook wil proberen. Ik vind het namelijk heerlijk, Plogs van anderen door te spitten. Het liefst van de bloggers die de doorzettingskracht hebben om er el-ke-dag eentje te posten. Interesse en bewondering heb ik daarvoor! Als je niet weet waar ik het over heb, dan zal ik dat eens uitleggen.
Een Plog is als een Blog maar dan dus een Plog. De P van Plog staat voor Photo(log). En het is een heuse hype zo onder de bloggers. Iemand neemt dan tijdens de hele dag foto’s van wat die aan het doen is, of dat nou erg spannend of juist heel normaal is. Dan wordt dat vervolgens als een soort foto dagboek op de website geplaatst, met een simpele uitleg van wat er te zien is op die foto’s. Als ik het goed heb begrepen zou het allemaal zijn begonnen met de Plog van Martine de Jong, met haar Plog ’10e’. Zelf ben ik groot fan van de Plog van CF collega Irène.
Mijn plan is om er elke zes dagen één te plaatsen. Eerst dacht ik aan twee per week; een weekdag en een weekenddag. Maar ik ben bang dat dat mijn ‘normale’ blogposts in gevaar brengt, omdat het dan zou voelen dat ik al wel genoeg post. Na een good old blog talk met de boyfriend kwam hij met het idee om één Plog per week te plaatsen, en dan de dag van de Plog steeds een dag te verschuiven. Op die manier roteert het soort dag automatisch met de week mee, zo krijgen we wat variatie!
Nou. Laten we dan maar beginnen!
Ik open met met een klassiek Plog onderdeel: de outfit van de dag! Lekker vroeg ook. Tegelijkertijd opgestaan met de boyfriend en klaar voor een strak ingeplande dag.
Fck, er staat helemaal nergens file. Hoe kan dat nou weer? Nu kom ik veel te vroeg aan want for once vertrok ik eens op tijd! Kent iemand dit uitzicht en dus een van de gebouwen die daar links staan?
Deze! Tijd voor de jaarlijkse mega check.
Aha, iedereen die niet in de file stond is in het Lab te vinden! Ik trek nummertje 73 wanneer nummer 25 aan de beurt is. Er is geen stoel of bank meer vrij in de wachtruimte en het stinkt naar adem. Gelukkig gaat het in redelijk tempo.
Ik ben nog niet plog-waardig genoeg om te durven vragen of ik een foto mag nemen van de volle buisjes als de prikmevrouw erbij is, dus ik maak er snel eentje van te voren als ik alleen in de cabine ben achtergelaten met alleen nog het zuurstof-gehalte-check-bloed-dingetje gevuld.
Zusje Lisa is er ook! Die kwam halverwege het wachten in het Lab aan om mee te doen aan de drukte daar. Meestal vergezelt de boyfriend mij op dit soort dagen maar dit keer niet. Daar voelt hij zich heel schuldig over maar dat komt omdat het een gekkerd is. Lisa is een uitstekende en zeer olijke plaatsvervangster!!
De artiest in haar kan de kunst in het AMC wel waarderen. Er hangen inderdaad altijd echt mooie dingen in al die ontelbare gangen en ruimtes!
OMG bed wat ben ik ongelofelijk blij om jou te zien.
Na het bloedprikken, gesprek met de longarts, poli verpleegkundige, het invullen van wat vragenlijsten, het laten maken van wat röntgenfoto’s en het afgeven van verschillende lichamelijke vloeistoffen ben ik al helemaal niets meer waard. Bovendien ook zwaar overhit en loop ik gewoon de hele dag al rond met een hoofd zo rood als een tomaat. Twee dagen geleden en eerder in de week had ik nog koorts, dus het zal wel weer. Echt een feest, het afbouwen van Prednison, ik ben er ondertussen redelijk van overtuigd dat dat het is. Anyway, ik ga even een positie zoeken waarin ik wat beter kan ademen, BRB.
Dit moet namelijk ook nog gebeuren. Anderhalf uur lang. En dat voelt over het algemeen wat minder relaxt dan hoe dit er uitziet. Door middel van allerlei blaastesten wordt de ademspierkracht gemeten, de gaswisseling, het volume van de longen, hoeveel lucht er vastgehouden wordt bij uitademen, de 1 seconde waarde en nog wat dingen die ik vergeet. De blaas-help-mevrouw is gelukkig super lief, ik ken haar van vorige keren. Mijn longfunctie blaas ik op 37% waar ik alleen maar blij mee ben. Gek genoeg boeien cijfertjes me ook steeds minder; ik vind het belangrijker hoe ik me voel en alles ervaar. Dat is wel een mooie ontwikkeling, vind ik.
Terug op de kamer voor vandaag. Ik vergeet altijd alle lijsten van te voren in te vullen dus na afscheid te hebben genomen van zusje Lisa (die heeft een siblings day en gaat door naar boertjelief) en gebeld te hebben met de boyfriend vul ik alles in over mijn eetgedrag, neus avonturen en kwaliteit van leven gedoe. Net als de dieetiste binnenloopt ben ik klaar. We praten een half uur over, nouja, eten dus en concluderen dat dat op zich wel goed gaat. Hoera voor de stomme sonde voeding, hehe. Dan komt de maatschappelijk werkster nog langs. Eerder gewoon gezellig dan iets anders. Oja en de longarts kwam tussendoor ook vast wat uitslagen bespreken. Normaal gesproken is er op zo een dag aan het einde een grote resultaat bespreking waar iedereen bij is, maar Doc moest net dan onverwachts op cursus. Ook wist ik al dat mijn fysiotherapeute niet aanwezig zou zijn vandaag, wat eigenlijk bij het Grote Test Pakket hoort. Godzijdank, want met een piepjestest en krachtmetingen en hoesttechniek oefeningen erbij was ik echt omgevallen. Dat wordt dus allemaal binnenkort nog ingehaald.
Laatste stop, de Politheek. Huiver ik altijd een beetje van, want zooo langzaam. Maar de mevrouw die mij uiteindelijk helpt verteld dat CF-ers tegenwoordig zonder nummertje naar bali 1 mogen lopen om meteen geholpen te worden. De in een zucht gesmokkelde ‘voorkeursbehandeling’ indiceert dat het niet haar eigen idee is. Maar hey, toekomst bonus voor mij!
Hoe blij kan een mens zijn om terug in haar auto te ploffen!? Na een paar minuten in deze houding te hangen is het tijd om naar huis te rijden.
De boyfriend is net thuis van werk en ik tref hem aan in zijn natural habitat.
Elk jaar vergeet ik hoezeer 4 mei me raakt, tot de dag zelf, dus ik wilde graag naar de brug om de hoek van ons huis voor de herdenking. Oorspronkelijk zou ik zelfs helpen met het neerleggen van de bloemenkrans, how about that? Maar jezus wat ben ik uitgeput en na een douche kruip ik de bank op om dan maar naar De Dam te staren. Vlak voor de twee minuten stilte sleur ik de boyfriend erbij en samen kijken we een tijdje naar de uitzending. Daarna gaat hij koken, kijken we de film ‘The Secret Life of Walter Mitty’ die we allebei super leuk vinden, en gaan we naar bed.
Tot zover! Volgende keer gebruik ik mijn camera in plaats van telefoon. Dan gaat het over de zondag! xx
De zevende Plog! Over dinsdag 9 juni, 2015.
Snot. Snot everywhere. Mijn hoofd voelt als de kwaliteit van deze foto.
Tegen beter weten in hoop ik dat het beest een plasje in de tuin doet zodat ik niet meteen met ‘r hoef te lopen.
Het lijkt niet te gaan gebeuren.
Ik wil niet dat je yoga doet, ik wil dat je plast.
Ik ga maar eens koffie zetten.
En van Eleanor heb ik ondertussen ook wel genoeg.
Nope.
I give in.
Maar dan wel zo. Met mijn snothoofd verstopt van de wereld. Het zonlicht op deze grauwe dag is trouwens sowieso te fel vandaag.
Ik neem nog eens een kijkje in het leven van Vloggloss en FleurDeVlog.
En besef dat ik veel te laat ben met de eerste vernevel beurt van de dag.
Annalie komt langs! Ze is niet bang voor de zwerm bacteriën die om me heen hangt. We drinken wat thee en daarna loopt ze een stuk met het beest. Fijn!
Ondertussen voel ik me zo. Koud!!
Oh nee, heet.
Ik kijk naar Ik Vertrek. Een wat ouder stel gaat naar Zuid Frankrijk (natuurlijk) om daar een oud groot huis op de knappen en een eigen Bed and Breakfast te beginnen (natuurlijk). Ik vind ze niet zo aardig in de eerste helft van het programma, maar gek genoeg worden ze steeds leuker en blijer met elkaar in alle chaos. En het huis is erg mooi.
Booba is thuis! En heeft eten gemaakt. Je zou het misschien niet denken maar het duurde even voordat ik deze foto van hem had. Hij vind het namelijk leuk om zo debiel mogelijk op mijn plogs te staan.
Voordat hij doorgaat naar Bootcamp hebben we een bedknuffel.
Ik zei het toch?
De dame doet ook mee.
Sondevoeding in da house! Ga ik nu dus even mooi nog niet uitpakken. En er mist een doos. Slechts de driehonderdste keer dat er iets fout gaat met hun leveringen.
Als ik wederom lig te zombieën op de bank kijkt de buurman door het raam. Of ik onze biobak ook schoon wil? Nou, dat is wel een heel goed idee! De andere buurman doet ook mee. Best wel dapper, want heel erg vies. Dankjewel!
Oh, het is plog dag! Nou, ik loop dus met een zakje poep in mijn handen.
Goedemorgen! Booba brengt me koffie op bed. Mét opgeschuimde melk. En kijk, een afgescheurd feest bandje! Want deze chick reed gisteravond naar Amsterdam om haar hoge hakken weer eens aan de wereld te laten zien. Wel een beetje kort geslapen dus – uitslapen zit er ook al niet in.
