Pijn, om het meteen maar te verklappen. En de diagnose endometriose.
Nu kan ik mij zo voorstellen dat je voordat je verder leest, jezelf afvraagt: Oh man, zou ze beseffen dat dit een beetje persoonlijk is? Ja, daar heb ik uiteraard eventjes bij stilgestaan voor ik aan dit stukje begon. Maar als ik het hier de hele tijd over mijn longen kan hebben, vind ik dat ik ook een keertje over mijn baarmoeder mag vertellen. Orgaan shmorgaan, boeien. Continue Reading
Nummer 11 van de 30 day blog challenge (ook wel 30 years genoemd…). In deze heb ik zin! Ik vind piercings en tattoos een prachtige toevoeging aan het leven en al ben ik (nog?) geen diehard in het thema, heb ik er wel wat van te laten zien! Het hebben van Cystic Fibrosis heeft hier trouwens nooit nadelig (of voordelig, for that matter) een rol in gespeeld, om die vraag meteen maar te beantwoorden. Continue Reading
Hier is nou eens iets wat ik nooit had gedacht te schrijven op mijn huidige leeftijd: ik heb een elektrische fiets! Een e-bike van het merk Brinckers, met dank aan fietsenwinkel.nl. Uit de goedheid van hun hart, en vooruit, misschien ook een klein beetje om fijne marketing redenen, schonken zij mij deze e-bike. Ik maak er nu een kleine twee maanden echt gebruik van en ben er zó blij mee! Continue Reading
Volgens mij moest ik nog wat zeggen tegen jullie. Iets wat je nog niet genoeg had gehoord deze weken en waar ik altijd laks mee ben. Ohja. Continue Reading
Tijdens Ziek Zijn is er één ding belangrijk en dat is een goede serie vinden om te bingen. En soms zijn de beste van die lekkere korte series op Netflix. Dan krijg je nooit het de-schrijvers-wisten-het-echt-niet-meer-na-seizoen-drie probleem. Of je hebt niet het gevoel dat je nooit meer naar wat anders kan kijken omdat die ene serie met 348312 afleveringen nog niet af is en je bent nou eenmaal geen quitter. Continue Reading
Hee, weet je nog dat ik ruim een week geleden dacht dat ik een soort van controle had over de infuuskuur die me te wachten stond? Yeah, dat liep toch iets anders. Verrassing! Vanwege bijwerkingen, het stopzetten en weer beginnen van de antibiotica, het gepuzzel met de prednison en de daardoor vertraagde papierwerken en aanvragen lag ik uiteindelijk toch nog zes dagen in dat verrekte ziekenhuis. Sinds maandagavond ben ik dankzij een creatieve oplossing van de transfeurverpleegkundige ‘alweer’ thuis met infuus en al, maar eh… Continue Reading
Al vijf weken voel ik me eigenlijk al gewoon best slecht, om maar even met de deur in huis te vallen. Het feit dat ik me slecht voelde moest ik eerst even aan mezelf toegeven, maar als ik naar de weken van leegte in mijn agenda terugkijk word ik er pijnlijk mee geconfronteerd. Toen dacht ik nog even dat het ‘maar’ drie weken waren, waarin ik mezelf een kluizenaarsbestaan heb opgelegd. Maar na nog eens na te denken zijn het er dus vijf. Toevallig met als uitzondering de vlogweek. En dat is, wanneer je dat eenmaal doorhebt, eigenlijk wel belachelijk. Continue Reading
Is het je opgevallen dat er de vorige weken iets meer blogposts online zijn gekomen dan eerder dit jaar? De reden hiervoor was dat vriend drie weken op bezoek was bij zijn Australische familie. Blijkbaar heb ik toch echt iets of iemand nodig waar ik dan alsnog mijn zinvolle/loze gedachten kan deponeren, en dan keer je je uiteraard/blijkbaar naar je eigen online plekje. Als laatste Alleen Thuis Actie (ATA) heb ik zelfs een week gefilmd! Net als vorig jaar, toen maakte ik ook een paar zogenaamde weekvlogs.
Een kort stukje tekst zo, maar let the filmpje do the talking! Als je er vragen of opmerkingen over hebt zie ik ze graag terug in de comments. En uh, zoals ik ook al trots giechel in de vlog zelf; volg je me en doe je even een duimpje omhoog (beide op youtube zelf)? Leuk! (: